إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
| الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد | 
| هُوَ | أَوْحَشَ | يُوحِشُ | يُوحِشَ | يُوحِشْ | يُوحِشَنَّ | ||
| هِيَ | أَوْحَشَتْ | تُوحِشُ | تُوحِشَ | تُوحِشْ | تُوحِشَنَّ | ||
| هُمَا - مذكر | أَوْحَشَا | يُوحِشَانِ | يُوحِشَا | يُوحِشَا | يُوحِشَانِّ | ||
| هُمَا - مؤنث | أَوْحَشَتَا | تُوحِشَانِ | تُوحِشَا | تُوحِشَا | تُوحِشَانِّ | ||
| هُمْ | أَوْحَشُوا | يُوحِشُونَ | يُوحِشُوا | يُوحِشُوا | يُوحِشُنَّ | ||
| هُنَّ | أَوْحَشْنَ | يُوحِشْنَ | يُوحِشْنَ | يُوحِشْنَ | يُوحِشْنَانِّ | ||
| أَنْتَ | أَوْحَشْتَ | تُوحِشُ | أَوْحِشْ | تُوحِشَ | تُوحِشْ | تُوحِشَنَّ | أَوْحِشَنَّ | 
| أَنْتِ | أَوْحَشْتِ | تُوحِشِينَ | أَوْحِشِي | تُوحِشِي | تُوحِشِي | تُوحِشِنَّ | أَوْحِشِنَّ | 
| أَنْتُمَا - مذكر | أَوْحَشْتُمَا | تُوحِشَانِ | أَوْحِشَا | تُوحِشَا | تُوحِشَا | تُوحِشَانِّ | أَوْحِشَانِّ | 
| أَنْتُمَا - مؤنث | أَوْحَشْتُمَا | تُوحِشَانِ | أَوْحِشَا | تُوحِشَا | تُوحِشَا | تُوحِشَانِّ | أَوْحِشَانِّ | 
| أَنْتُمْ | أَوْحَشْتُم | تُوحِشُونَ | أَوْحِشُوا | تُوحِشُوا | تُوحِشُوا | تُوحِشُنَّ | أَوْحِشُنَّ | 
| أَنْتُنَّ | أَوْحَشْتُنَّ | تُوحِشْنَ | أَوْحِشْنَ | تُوحِشْنَ | تُوحِشْنَ | تُوحِشْنَانِّ | أَوْحِشْنَانِّ | 
| أَنَا | أَوْحَشْتُ | أُوحِشُ | أُوحِشَ | أُوحِشْ | أُوحِشَنَّ | ||
| نَحْنُ | أَوْحَشْنَا | نُوحِشُ | نُوحِشَ | نُوحِشْ | نُوحِشَنَّ | 
| الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | 
| هُوَ | أُوحِشَ | يُوحَشُ | يُوحَشَ | يُوحَشْ | يُوحَشَنَّ | 
| هِيَ | أُوحِشَتْ | تُوحَشُ | تُوحَشَ | تُوحَشْ | تُوحَشَنَّ | 
| هُمَا - مذكر | أُوحِشَا | يُوحَشَانِ | يُوحَشَا | يُوحَشَا | يُوحَشَانِّ | 
| هُمَا - مؤنث | أُوحِشَتَا | تُوحَشَانِ | تُوحَشَا | تُوحَشَا | تُوحَشَانِّ | 
| هُمْ | أُوحِشُوا | يُوحَشُونَ | يُوحَشُوا | يُوحَشُوا | يُوحَشُنَّ | 
| هُنَّ | أُوحِشْنَ | يُوحَشْنَ | يُوحَشْنَ | يُوحَشْنَ | يُوحَشْنَانِّ | 
| أَنْتَ | أُوحِشْتَ | تُوحَشُ | تُوحَشَ | تُوحَشْ | تُوحَشَنَّ | 
| أَنْتِ | أُوحِشْتِ | تُوحَشِينَ | تُوحَشِي | تُوحَشِي | تُوحَشِنَّ | 
| أَنْتُمَا - مذكر | أُوحِشْتُمَا | تُوحَشَانِ | تُوحَشَا | تُوحَشَا | تُوحَشَانِّ | 
| أَنْتُمَا - مؤنث | أُوحِشْتُمَا | تُوحَشَانِ | تُوحَشَا | تُوحَشَا | تُوحَشَانِّ | 
| أَنْتُمْ | أُوحِشْتُم | تُوحَشُونَ | تُوحَشُوا | تُوحَشُوا | تُوحَشُنَّ | 
| أَنْتُنَّ | أُوحِشْتُنَّ | تُوحَشْنَ | تُوحَشْنَ | تُوحَشْنَ | تُوحَشْنَانِّ | 
| أَنَا | أُوحِشْتُ | أُوحَشُ | أُوحَشَ | أُوحَشْ | أُوحَشَنَّ | 
| نَحْنُ | أُوحِشْنَا | نُوحَشُ | نُوحَشَ | نُوحَشْ | نُوحَشَنَّ | 
