إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | هَيِمَ | يَهْيَمُ | يَهْيَمَ | يَهْيَمْ | يَهْيَمَنَّ | ||
هِيَ | هَيِمَتْ | تَهْيَمُ | تَهْيَمَ | تَهْيَمْ | تَهْيَمَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | هَيِمَا | يَهْيَمَانِ | يَهْيَمَا | يَهْيَمَا | يَهْيَمَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | هَيِمَتَا | تَهْيَمَانِ | تَهْيَمَا | تَهْيَمَا | تَهْيَمَانِّ | ||
هُمْ | هَيِمُوا | يَهْيَمُونَ | يَهْيَمُوا | يَهْيَمُوا | يَهْيَمُنَّ | ||
هُنَّ | هَيِمْنَ | يَهْيَمْنَ | يَهْيَمْنَ | يَهْيَمْنَ | يَهْيَمْنَانِّ | ||
أَنْتَ | هَيِمْتَ | تَهْيَمُ | اِهْيَمْ | تَهْيَمَ | تَهْيَمْ | تَهْيَمَنَّ | اِهْيَمَنَّ |
أَنْتِ | هَيِمْتِ | تَهْيَمِينَ | اِهْيَمِي | تَهْيَمِي | تَهْيَمِي | تَهْيَمِنَّ | اِهْيَمِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | هَيِمْتُمَا | تَهْيَمَانِ | اِهْيَمَا | تَهْيَمَا | تَهْيَمَا | تَهْيَمَانِّ | اِهْيَمَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | هَيِمْتُمَا | تَهْيَمَانِ | اِهْيَمَا | تَهْيَمَا | تَهْيَمَا | تَهْيَمَانِّ | اِهْيَمَانِّ |
أَنْتُمْ | هَيِمْتُم | تَهْيَمُونَ | اِهْيَمُوا | تَهْيَمُوا | تَهْيَمُوا | تَهْيَمُنَّ | اِهْيَمُنَّ |
أَنْتُنَّ | هَيِمْتُنَّ | تَهْيَمْنَ | اِهْيَمْنَ | تَهْيَمْنَ | تَهْيَمْنَ | تَهْيَمْنَانِّ | اِهْيَمْنَانِّ |
أَنَا | هَيِمْتُ | أَهْيَمُ | أَهْيَمَ | أَهْيَمْ | أَهْيَمَنَّ | ||
نَحْنُ | هَيِمْنَا | نَهْيَمُ | نَهْيَمَ | نَهْيَمْ | نَهْيَمَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | هُيِمَ | يُهْيَمُ | يُهْيَمَ | يُهْيَمْ | يُهْيَمَنَّ |
هِيَ | هُيِمَتْ | تُهْيَمُ | تُهْيَمَ | تُهْيَمْ | تُهْيَمَنَّ |
هُمَا - مذكر | هُيِمَا | يُهْيَمَانِ | يُهْيَمَا | يُهْيَمَا | يُهْيَمَانِّ |
هُمَا - مؤنث | هُيِمَتَا | تُهْيَمَانِ | تُهْيَمَا | تُهْيَمَا | تُهْيَمَانِّ |
هُمْ | هُيِمُوا | يُهْيَمُونَ | يُهْيَمُوا | يُهْيَمُوا | يُهْيَمُنَّ |
هُنَّ | هُيِمْنَ | يُهْيَمْنَ | يُهْيَمْنَ | يُهْيَمْنَ | يُهْيَمْنَانِّ |
أَنْتَ | هُيِمْتَ | تُهْيَمُ | تُهْيَمَ | تُهْيَمْ | تُهْيَمَنَّ |
أَنْتِ | هُيِمْتِ | تُهْيَمِينَ | تُهْيَمِي | تُهْيَمِي | تُهْيَمِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | هُيِمْتُمَا | تُهْيَمَانِ | تُهْيَمَا | تُهْيَمَا | تُهْيَمَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | هُيِمْتُمَا | تُهْيَمَانِ | تُهْيَمَا | تُهْيَمَا | تُهْيَمَانِّ |
أَنْتُمْ | هُيِمْتُم | تُهْيَمُونَ | تُهْيَمُوا | تُهْيَمُوا | تُهْيَمُنَّ |
أَنْتُنَّ | هُيِمْتُنَّ | تُهْيَمْنَ | تُهْيَمْنَ | تُهْيَمْنَ | تُهْيَمْنَانِّ |
أَنَا | هُيِمْتُ | أُهْيَمُ | أُهْيَمَ | أُهْيَمْ | أُهْيَمَنَّ |
نَحْنُ | هُيِمْنَا | نُهْيَمُ | نُهْيَمَ | نُهْيَمْ | نُهْيَمَنَّ |