إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | شَيتَ | يَشْيَتُ | يَشْيَتَ | يَشْيَتْ | يَشْيَتَنَّ | ||
هِيَ | شَيتَتْ | تَشْيَتُ | تَشْيَتَ | تَشْيَتْ | تَشْيَتَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | شَيتَا | يَشْيَتَانِ | يَشْيَتَا | يَشْيَتَا | يَشْيَتَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | شَيتَتَا | تَشْيَتَانِ | تَشْيَتَا | تَشْيَتَا | تَشْيَتَانِّ | ||
هُمْ | شَيتُوا | يَشْيَتُونَ | يَشْيَتُوا | يَشْيَتُوا | يَشْيَتُنَّ | ||
هُنَّ | شَيتْنَ | يَشْيَتْنَ | يَشْيَتْنَ | يَشْيَتْنَ | يَشْيَتْنَانِّ | ||
أَنْتَ | شَيتَّ | تَشْيَتُ | اِشْيَتْ | تَشْيَتَ | تَشْيَتْ | تَشْيَتَنَّ | اِشْيَتَنَّ |
أَنْتِ | شَيتِّ | تَشْيَتِينَ | اِشْيَتِي | تَشْيَتِي | تَشْيَتِي | تَشْيَتِنَّ | اِشْيَتِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | شَيتُّمَا | تَشْيَتَانِ | اِشْيَتَا | تَشْيَتَا | تَشْيَتَا | تَشْيَتَانِّ | اِشْيَتَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | شَيتُّمَا | تَشْيَتَانِ | اِشْيَتَا | تَشْيَتَا | تَشْيَتَا | تَشْيَتَانِّ | اِشْيَتَانِّ |
أَنْتُمْ | شَيتُّم | تَشْيَتُونَ | اِشْيَتُوا | تَشْيَتُوا | تَشْيَتُوا | تَشْيَتُنَّ | اِشْيَتُنَّ |
أَنْتُنَّ | شَيتُّنَّ | تَشْيَتْنَ | اِشْيَتْنَ | تَشْيَتْنَ | تَشْيَتْنَ | تَشْيَتْنَانِّ | اِشْيَتْنَانِّ |
أَنَا | شَيتُّ | أَشْيَتُ | أَشْيَتَ | أَشْيَتْ | أَشْيَتَنَّ | ||
نَحْنُ | شَيتْنَا | نَشْيَتُ | نَشْيَتَ | نَشْيَتْ | نَشْيَتَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | شُيِتَ | يُشْيَتُ | يُشْيَتَ | يُشْيَتْ | يُشْيَتَنَّ |
هِيَ | شُيِتَتْ | تُشْيَتُ | تُشْيَتَ | تُشْيَتْ | تُشْيَتَنَّ |
هُمَا - مذكر | شُيِتَا | يُشْيَتَانِ | يُشْيَتَا | يُشْيَتَا | يُشْيَتَانِّ |
هُمَا - مؤنث | شُيِتَتَا | تُشْيَتَانِ | تُشْيَتَا | تُشْيَتَا | تُشْيَتَانِّ |
هُمْ | شُيِتُوا | يُشْيَتُونَ | يُشْيَتُوا | يُشْيَتُوا | يُشْيَتُنَّ |
هُنَّ | شُيِتْنَ | يُشْيَتْنَ | يُشْيَتْنَ | يُشْيَتْنَ | يُشْيَتْنَانِّ |
أَنْتَ | شُيِتَّ | تُشْيَتُ | تُشْيَتَ | تُشْيَتْ | تُشْيَتَنَّ |
أَنْتِ | شُيِتِّ | تُشْيَتِينَ | تُشْيَتِي | تُشْيَتِي | تُشْيَتِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | شُيِتُّمَا | تُشْيَتَانِ | تُشْيَتَا | تُشْيَتَا | تُشْيَتَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | شُيِتُّمَا | تُشْيَتَانِ | تُشْيَتَا | تُشْيَتَا | تُشْيَتَانِّ |
أَنْتُمْ | شُيِتُّم | تُشْيَتُونَ | تُشْيَتُوا | تُشْيَتُوا | تُشْيَتُنَّ |
أَنْتُنَّ | شُيِتُّنَّ | تُشْيَتْنَ | تُشْيَتْنَ | تُشْيَتْنَ | تُشْيَتْنَانِّ |
أَنَا | شُيِتُّ | أُشْيَتُ | أُشْيَتَ | أُشْيَتْ | أُشْيَتَنَّ |
نَحْنُ | شُيِتْنَا | نُشْيَتُ | نُشْيَتَ | نُشْيَتْ | نُشْيَتَنَّ |