إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | سَرَّبَ | يُسَرِّبُ | يُسَرِّبَ | يُسَرِّبْ | يُسَرِّبَنَّ | ||
هِيَ | سَرَّبَتْ | تُسَرِّبُ | تُسَرِّبَ | تُسَرِّبْ | تُسَرِّبَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | سَرَّبَا | يُسَرِّبَانِ | يُسَرِّبَا | يُسَرِّبَا | يُسَرِّبَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | سَرَّبَتَا | تُسَرِّبَانِ | تُسَرِّبَا | تُسَرِّبَا | تُسَرِّبَانِّ | ||
هُمْ | سَرَّبُوا | يُسَرِّبُونَ | يُسَرِّبُوا | يُسَرِّبُوا | يُسَرِّبُنَّ | ||
هُنَّ | سَرَّبْنَ | يُسَرِّبْنَ | يُسَرِّبْنَ | يُسَرِّبْنَ | يُسَرِّبْنَانِّ | ||
أَنْتَ | سَرَّبْتَ | تُسَرِّبُ | سَرِّبْ | تُسَرِّبَ | تُسَرِّبْ | تُسَرِّبَنَّ | سَرِّبَنَّ |
أَنْتِ | سَرَّبْتِ | تُسَرِّبِينَ | سَرِّبِي | تُسَرِّبِي | تُسَرِّبِي | تُسَرِّبِنَّ | سَرِّبِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | سَرَّبْتُمَا | تُسَرِّبَانِ | سَرِّبَا | تُسَرِّبَا | تُسَرِّبَا | تُسَرِّبَانِّ | سَرِّبَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | سَرَّبْتُمَا | تُسَرِّبَانِ | سَرِّبَا | تُسَرِّبَا | تُسَرِّبَا | تُسَرِّبَانِّ | سَرِّبَانِّ |
أَنْتُمْ | سَرَّبْتُم | تُسَرِّبُونَ | سَرِّبُوا | تُسَرِّبُوا | تُسَرِّبُوا | تُسَرِّبُنَّ | سَرِّبُنَّ |
أَنْتُنَّ | سَرَّبْتُنَّ | تُسَرِّبْنَ | سَرِّبْنَ | تُسَرِّبْنَ | تُسَرِّبْنَ | تُسَرِّبْنَانِّ | سَرِّبْنَانِّ |
أَنَا | سَرَّبْتُ | أُسَرِّبُ | أُسَرِّبَ | أُسَرِّبْ | أُسَرِّبَنَّ | ||
نَحْنُ | سَرَّبْنَا | نُسَرِّبُ | نُسَرِّبَ | نُسَرِّبْ | نُسَرِّبَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | سُرِّبَ | يُسَرَّبُ | يُسَرَّبَ | يُسَرَّبْ | يُسَرَّبَنَّ |
هِيَ | سُرِّبَتْ | تُسَرَّبُ | تُسَرَّبَ | تُسَرَّبْ | تُسَرَّبَنَّ |
هُمَا - مذكر | سُرِّبَا | يُسَرَّبَانِ | يُسَرَّبَا | يُسَرَّبَا | يُسَرَّبَانِّ |
هُمَا - مؤنث | سُرِّبَتَا | تُسَرَّبَانِ | تُسَرَّبَا | تُسَرَّبَا | تُسَرَّبَانِّ |
هُمْ | سُرِّبُوا | يُسَرَّبُونَ | يُسَرَّبُوا | يُسَرَّبُوا | يُسَرَّبُنَّ |
هُنَّ | سُرِّبْنَ | يُسَرَّبْنَ | يُسَرَّبْنَ | يُسَرَّبْنَ | يُسَرَّبْنَانِّ |
أَنْتَ | سُرِّبْتَ | تُسَرَّبُ | تُسَرَّبَ | تُسَرَّبْ | تُسَرَّبَنَّ |
أَنْتِ | سُرِّبْتِ | تُسَرَّبِينَ | تُسَرَّبِي | تُسَرَّبِي | تُسَرَّبِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | سُرِّبْتُمَا | تُسَرَّبَانِ | تُسَرَّبَا | تُسَرَّبَا | تُسَرَّبَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | سُرِّبْتُمَا | تُسَرَّبَانِ | تُسَرَّبَا | تُسَرَّبَا | تُسَرَّبَانِّ |
أَنْتُمْ | سُرِّبْتُم | تُسَرَّبُونَ | تُسَرَّبُوا | تُسَرَّبُوا | تُسَرَّبُنَّ |
أَنْتُنَّ | سُرِّبْتُنَّ | تُسَرَّبْنَ | تُسَرَّبْنَ | تُسَرَّبْنَ | تُسَرَّبْنَانِّ |
أَنَا | سُرِّبْتُ | أُسَرَّبُ | أُسَرَّبَ | أُسَرَّبْ | أُسَرَّبَنَّ |
نَحْنُ | سُرِّبْنَا | نُسَرَّبُ | نُسَرَّبَ | نُسَرَّبْ | نُسَرَّبَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | سَرَبَ | يَسْرُبُ | يَسْرُبَ | يَسْرُبْ | يَسْرُبَنَّ | ||
هِيَ | سَرَبَتْ | تَسْرُبُ | تَسْرُبَ | تَسْرُبْ | تَسْرُبَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | سَرَبَا | يَسْرُبَانِ | يَسْرُبَا | يَسْرُبَا | يَسْرُبَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | سَرَبَتَا | تَسْرُبَانِ | تَسْرُبَا | تَسْرُبَا | تَسْرُبَانِّ | ||
هُمْ | سَرَبُوا | يَسْرُبُونَ | يَسْرُبُوا | يَسْرُبُوا | يَسْرُبُنَّ | ||
هُنَّ | سَرَبْنَ | يَسْرُبْنَ | يَسْرُبْنَ | يَسْرُبْنَ | يَسْرُبْنَانِّ | ||
أَنْتَ | سَرَبْتَ | تَسْرُبُ | اُسْرُبْ | تَسْرُبَ | تَسْرُبْ | تَسْرُبَنَّ | اُسْرُبَنَّ |
أَنْتِ | سَرَبْتِ | تَسْرُبِينَ | اُسْرُبِي | تَسْرُبِي | تَسْرُبِي | تَسْرُبِنَّ | اُسْرُبِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | سَرَبْتُمَا | تَسْرُبَانِ | اُسْرُبَا | تَسْرُبَا | تَسْرُبَا | تَسْرُبَانِّ | اُسْرُبَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | سَرَبْتُمَا | تَسْرُبَانِ | اُسْرُبَا | تَسْرُبَا | تَسْرُبَا | تَسْرُبَانِّ | اُسْرُبَانِّ |
أَنْتُمْ | سَرَبْتُم | تَسْرُبُونَ | اُسْرُبُوا | تَسْرُبُوا | تَسْرُبُوا | تَسْرُبُنَّ | اُسْرُبُنَّ |
أَنْتُنَّ | سَرَبْتُنَّ | تَسْرُبْنَ | اُسْرُبْنَ | تَسْرُبْنَ | تَسْرُبْنَ | تَسْرُبْنَانِّ | اُسْرُبْنَانِّ |
أَنَا | سَرَبْتُ | أَسْرُبُ | أَسْرُبَ | أَسْرُبْ | أَسْرُبَنَّ | ||
نَحْنُ | سَرَبْنَا | نَسْرُبُ | نَسْرُبَ | نَسْرُبْ | نَسْرُبَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | سُرِبَ | يُسْرَبُ | يُسْرَبَ | يُسْرَبْ | يُسْرَبَنَّ |
هِيَ | سُرِبَتْ | تُسْرَبُ | تُسْرَبَ | تُسْرَبْ | تُسْرَبَنَّ |
هُمَا - مذكر | سُرِبَا | يُسْرَبَانِ | يُسْرَبَا | يُسْرَبَا | يُسْرَبَانِّ |
هُمَا - مؤنث | سُرِبَتَا | تُسْرَبَانِ | تُسْرَبَا | تُسْرَبَا | تُسْرَبَانِّ |
هُمْ | سُرِبُوا | يُسْرَبُونَ | يُسْرَبُوا | يُسْرَبُوا | يُسْرَبُنَّ |
هُنَّ | سُرِبْنَ | يُسْرَبْنَ | يُسْرَبْنَ | يُسْرَبْنَ | يُسْرَبْنَانِّ |
أَنْتَ | سُرِبْتَ | تُسْرَبُ | تُسْرَبَ | تُسْرَبْ | تُسْرَبَنَّ |
أَنْتِ | سُرِبْتِ | تُسْرَبِينَ | تُسْرَبِي | تُسْرَبِي | تُسْرَبِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | سُرِبْتُمَا | تُسْرَبَانِ | تُسْرَبَا | تُسْرَبَا | تُسْرَبَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | سُرِبْتُمَا | تُسْرَبَانِ | تُسْرَبَا | تُسْرَبَا | تُسْرَبَانِّ |
أَنْتُمْ | سُرِبْتُم | تُسْرَبُونَ | تُسْرَبُوا | تُسْرَبُوا | تُسْرَبُنَّ |
أَنْتُنَّ | سُرِبْتُنَّ | تُسْرَبْنَ | تُسْرَبْنَ | تُسْرَبْنَ | تُسْرَبْنَانِّ |
أَنَا | سُرِبْتُ | أُسْرَبُ | أُسْرَبَ | أُسْرَبْ | أُسْرَبَنَّ |
نَحْنُ | سُرِبْنَا | نُسْرَبُ | نُسْرَبَ | نُسْرَبْ | نُسْرَبَنَّ |