إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | بَاهَى | يُبَاهِي | يُبَاهِيَ | يُبَاهِ | يُبَاهِيَنَّ | ||
هِيَ | بَاهَتْ | تُبَاهِي | تُبَاهِيَ | تُبَاهِ | تُبَاهِيَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | بَاهَيَا | يُبَاهِيَانِ | يُبَاهِيَا | يُبَاهِيَا | يُبَاهِيَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | بَاهَتَا | تُبَاهِيَانِ | تُبَاهِيَا | تُبَاهِيَا | تُبَاهِيَانِّ | ||
هُمْ | بَاهَوْا | يُبَاهُونَ | يُبَاهُوا | يُبَاهُوا | يُبَاهُنَّ | ||
هُنَّ | بَاهَيْنَ | يُبَاهِينَ | يُبَاهِينَ | يُبَاهِينَ | يُبَاهِينَانِّ | ||
أَنْتَ | بَاهَيْتَ | تُبَاهِي | بَاهِ | تُبَاهِيَ | تُبَاهِ | تُبَاهِيَنَّ | بَاهِيَنَّ |
أَنْتِ | بَاهَيْتِ | تُبَاهِينَ | بَاهِي | تُبَاهِي | تُبَاهِي | تُبَاهِنَّ | بَاهِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | بَاهَيْتُمَا | تُبَاهِيَانِ | بَاهِيَا | تُبَاهِيَا | تُبَاهِيَا | تُبَاهِيَانِّ | بَاهِيَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | بَاهَيْتُمَا | تُبَاهِيَانِ | بَاهِيَا | تُبَاهِيَا | تُبَاهِيَا | تُبَاهِيَانِّ | بَاهِيَانِّ |
أَنْتُمْ | بَاهَيْتُم | تُبَاهُونَ | بَاهُوا | تُبَاهُوا | تُبَاهُوا | تُبَاهُنَّ | بَاهُنَّ |
أَنْتُنَّ | بَاهَيْتُنَّ | تُبَاهِينَ | بَاهِينَ | تُبَاهِينَ | تُبَاهِينَ | تُبَاهِينَانِّ | بَاهِينَانِّ |
أَنَا | بَاهَيْتُ | أُبَاهِي | أُبَاهِيَ | أُبَاهِ | أُبَاهِيَنَّ | ||
نَحْنُ | بَاهَيْنَا | نُبَاهِي | نُبَاهِيَ | نُبَاهِ | نُبَاهِيَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | بُوهِيَ | يُبَاهَى | يُبَاهَى | يُبَاهَ | يُبَاهَيَنَّ |
هِيَ | بُوهِيَتْ | تُبَاهَى | تُبَاهَى | تُبَاهَ | تُبَاهَيَنَّ |
هُمَا - مذكر | بُوهِيَا | يُبَاهَيَانِ | يُبَاهَيَا | يُبَاهَيَا | يُبَاهَيَانِّ |
هُمَا - مؤنث | بُوهِيَتَا | تُبَاهَيَانِ | تُبَاهَيَا | تُبَاهَيَا | تُبَاهَيَانِّ |
هُمْ | بُوهُوا | يُبَاهَوْنَ | يُبَاهَوْا | يُبَاهَوْا | يُبَاهُنَّ |
هُنَّ | بُوهِينَ | يُبَاهَيْنَ | يُبَاهَيْنَ | يُبَاهَيْنَ | يُبَاهَيْنَانِّ |
أَنْتَ | بُوهِيتَ | تُبَاهَى | تُبَاهَى | تُبَاهَ | تُبَاهَيَنَّ |
أَنْتِ | بُوهِيتِ | تُبَاهَيْنَ | تُبَاهَيْ | تُبَاهَيْ | تُبَاهَيِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | بُوهِيتُمَا | تُبَاهَيَانِ | تُبَاهَيَا | تُبَاهَيَا | تُبَاهَيَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | بُوهِيتُمَا | تُبَاهَيَانِ | تُبَاهَيَا | تُبَاهَيَا | تُبَاهَيَانِّ |
أَنْتُمْ | بُوهِيتُم | تُبَاهَوْنَ | تُبَاهَوْا | تُبَاهَوْا | تُبَاهُنَّ |
أَنْتُنَّ | بُوهِيتُنَّ | تُبَاهَيْنَ | تُبَاهَيْنَ | تُبَاهَيْنَ | تُبَاهَيْنَانِّ |
أَنَا | بُوهِيتُ | أُبَاهَى | أُبَاهَى | أُبَاهَ | أُبَاهَيَنَّ |
نَحْنُ | بُوهِينَا | نُبَاهَى | نُبَاهَى | نُبَاهَ | نُبَاهَيَنَّ |