اسم الفاعل: حَامِد
اسم المفعول: مَحْمُود
المصدر: حَمْد/مَحْمَد/مَحْمِد/مَحْمَدَة/مَحْمِدَة/حَمَد
الأساس: حَمِدَ
الفعل المبني للمعلوم الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | حَمِدَ | يَحْمَدُ | | يَحْمَدَ | يَحْمَدْ | يَحْمَدَنَّ | |
هِيَ | حَمِدَتْ | تَحْمَدُ | | تَحْمَدَ | تَحْمَدْ | تَحْمَدَنَّ | |
هُمَا - مذكر | حَمِدَا | يَحْمَدَانِ | | يَحْمَدَا | يَحْمَدَا | يَحْمَدَانِّ | |
هُمَا - مؤنث | حَمِدَتَا | تَحْمَدَانِ | | تَحْمَدَا | تَحْمَدَا | تَحْمَدَانِّ | |
هُمْ | حَمِدُوا | يَحْمَدُونَ | | يَحْمَدُوا | يَحْمَدُوا | يَحْمَدُنَّ | |
هُنَّ | حَمِدْنَ | يَحْمَدْنَ | | يَحْمَدْنَ | يَحْمَدْنَ | يَحْمَدْنَانِّ | |
أَنْتَ | حَمِدْتَ | تَحْمَدُ | اِحْمَدْ | تَحْمَدَ | تَحْمَدْ | تَحْمَدَنَّ | اِحْمَدَنَّ |
أَنْتِ | حَمِدْتِ | تَحْمَدِينَ | اِحْمَدِي | تَحْمَدِي | تَحْمَدِي | تَحْمَدِنَّ | اِحْمَدِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | حَمِدْتُمَا | تَحْمَدَانِ | اِحْمَدَا | تَحْمَدَا | تَحْمَدَا | تَحْمَدَانِّ | اِحْمَدَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | حَمِدْتُمَا | تَحْمَدَانِ | اِحْمَدَا | تَحْمَدَا | تَحْمَدَا | تَحْمَدَانِّ | اِحْمَدَانِّ |
أَنْتُمْ | حَمِدْتُم | تَحْمَدُونَ | اِحْمَدُوا | تَحْمَدُوا | تَحْمَدُوا | تَحْمَدُنَّ | اِحْمَدُنَّ |
أَنْتُنَّ | حَمِدْتُنَّ | تَحْمَدْنَ | اِحْمَدْنَ | تَحْمَدْنَ | تَحْمَدْنَ | تَحْمَدْنَانِّ | اِحْمَدْنَانِّ |
أَنَا | حَمِدْتُ | أَحْمَدُ | | أَحْمَدَ | أَحْمَدْ | أَحْمَدَنَّ | |
نَحْنُ | حَمِدْنَا | نَحْمَدُ | | نَحْمَدَ | نَحْمَدْ | نَحْمَدَنَّ | |
الفعل المبني للمجهول الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | حُمِدَ | يُحْمَدُ | يُحْمَدَ | يُحْمَدْ | يُحْمَدَنَّ |
هِيَ | حُمِدَتْ | تُحْمَدُ | تُحْمَدَ | تُحْمَدْ | تُحْمَدَنَّ |
هُمَا - مذكر | حُمِدَا | يُحْمَدَانِ | يُحْمَدَا | يُحْمَدَا | يُحْمَدَانِّ |
هُمَا - مؤنث | حُمِدَتَا | تُحْمَدَانِ | تُحْمَدَا | تُحْمَدَا | تُحْمَدَانِّ |
هُمْ | حُمِدُوا | يُحْمَدُونَ | يُحْمَدُوا | يُحْمَدُوا | يُحْمَدُنَّ |
هُنَّ | حُمِدْنَ | يُحْمَدْنَ | يُحْمَدْنَ | يُحْمَدْنَ | يُحْمَدْنَانِّ |
أَنْتَ | حُمِدْتَ | تُحْمَدُ | تُحْمَدَ | تُحْمَدْ | تُحْمَدَنَّ |
أَنْتِ | حُمِدْتِ | تُحْمَدِينَ | تُحْمَدِي | تُحْمَدِي | تُحْمَدِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | حُمِدْتُمَا | تُحْمَدَانِ | تُحْمَدَا | تُحْمَدَا | تُحْمَدَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | حُمِدْتُمَا | تُحْمَدَانِ | تُحْمَدَا | تُحْمَدَا | تُحْمَدَانِّ |
أَنْتُمْ | حُمِدْتُم | تُحْمَدُونَ | تُحْمَدُوا | تُحْمَدُوا | تُحْمَدُنَّ |
أَنْتُنَّ | حُمِدْتُنَّ | تُحْمَدْنَ | تُحْمَدْنَ | تُحْمَدْنَ | تُحْمَدْنَانِّ |
أَنَا | حُمِدْتُ | أُحْمَدُ | أُحْمَدَ | أُحْمَدْ | أُحْمَدَنَّ |
نَحْنُ | حُمِدْنَا | نُحْمَدُ | نُحْمَدَ | نُحْمَدْ | نُحْمَدَنَّ |