إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | بَسَرَ | يَبْسُرُ | يَبْسُرَ | يَبْسُرْ | يَبْسُرَنَّ | ||
هِيَ | بَسَرَتْ | تَبْسُرُ | تَبْسُرَ | تَبْسُرْ | تَبْسُرَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | بَسَرَا | يَبْسُرَانِ | يَبْسُرَا | يَبْسُرَا | يَبْسُرَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | بَسَرَتَا | تَبْسُرَانِ | تَبْسُرَا | تَبْسُرَا | تَبْسُرَانِّ | ||
هُمْ | بَسَرُوا | يَبْسُرُونَ | يَبْسُرُوا | يَبْسُرُوا | يَبْسُرُنَّ | ||
هُنَّ | بَسَرْنَ | يَبْسُرْنَ | يَبْسُرْنَ | يَبْسُرْنَ | يَبْسُرْنَانِّ | ||
أَنْتَ | بَسَرْتَ | تَبْسُرُ | اُبْسُرْ | تَبْسُرَ | تَبْسُرْ | تَبْسُرَنَّ | اُبْسُرَنَّ |
أَنْتِ | بَسَرْتِ | تَبْسُرِينَ | اُبْسُرِي | تَبْسُرِي | تَبْسُرِي | تَبْسُرِنَّ | اُبْسُرِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | بَسَرْتُمَا | تَبْسُرَانِ | اُبْسُرَا | تَبْسُرَا | تَبْسُرَا | تَبْسُرَانِّ | اُبْسُرَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | بَسَرْتُمَا | تَبْسُرَانِ | اُبْسُرَا | تَبْسُرَا | تَبْسُرَا | تَبْسُرَانِّ | اُبْسُرَانِّ |
أَنْتُمْ | بَسَرْتُم | تَبْسُرُونَ | اُبْسُرُوا | تَبْسُرُوا | تَبْسُرُوا | تَبْسُرُنَّ | اُبْسُرُنَّ |
أَنْتُنَّ | بَسَرْتُنَّ | تَبْسُرْنَ | اُبْسُرْنَ | تَبْسُرْنَ | تَبْسُرْنَ | تَبْسُرْنَانِّ | اُبْسُرْنَانِّ |
أَنَا | بَسَرْتُ | أَبْسُرُ | أَبْسُرَ | أَبْسُرْ | أَبْسُرَنَّ | ||
نَحْنُ | بَسَرْنَا | نَبْسُرُ | نَبْسُرَ | نَبْسُرْ | نَبْسُرَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | بُسِرَ | يُبْسَرُ | يُبْسَرَ | يُبْسَرْ | يُبْسَرَنَّ |
هِيَ | بُسِرَتْ | تُبْسَرُ | تُبْسَرَ | تُبْسَرْ | تُبْسَرَنَّ |
هُمَا - مذكر | بُسِرَا | يُبْسَرَانِ | يُبْسَرَا | يُبْسَرَا | يُبْسَرَانِّ |
هُمَا - مؤنث | بُسِرَتَا | تُبْسَرَانِ | تُبْسَرَا | تُبْسَرَا | تُبْسَرَانِّ |
هُمْ | بُسِرُوا | يُبْسَرُونَ | يُبْسَرُوا | يُبْسَرُوا | يُبْسَرُنَّ |
هُنَّ | بُسِرْنَ | يُبْسَرْنَ | يُبْسَرْنَ | يُبْسَرْنَ | يُبْسَرْنَانِّ |
أَنْتَ | بُسِرْتَ | تُبْسَرُ | تُبْسَرَ | تُبْسَرْ | تُبْسَرَنَّ |
أَنْتِ | بُسِرْتِ | تُبْسَرِينَ | تُبْسَرِي | تُبْسَرِي | تُبْسَرِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | بُسِرْتُمَا | تُبْسَرَانِ | تُبْسَرَا | تُبْسَرَا | تُبْسَرَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | بُسِرْتُمَا | تُبْسَرَانِ | تُبْسَرَا | تُبْسَرَا | تُبْسَرَانِّ |
أَنْتُمْ | بُسِرْتُم | تُبْسَرُونَ | تُبْسَرُوا | تُبْسَرُوا | تُبْسَرُنَّ |
أَنْتُنَّ | بُسِرْتُنَّ | تُبْسَرْنَ | تُبْسَرْنَ | تُبْسَرْنَ | تُبْسَرْنَانِّ |
أَنَا | بُسِرْتُ | أُبْسَرُ | أُبْسَرَ | أُبْسَرْ | أُبْسَرَنَّ |
نَحْنُ | بُسِرْنَا | نُبْسَرُ | نُبْسَرَ | نُبْسَرْ | نُبْسَرَنَّ |