إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | شَتَى | يَشْتَى | يَشْتَى | يَشْتَ | يَشْتَيَنَّ | ||
هِيَ | شَتَتْ | تَشْتَى | تَشْتَى | تَشْتَ | تَشْتَيَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | شَتَيَا | يَشْتَيَانِ | يَشْتَيَا | يَشْتَيَا | يَشْتَيَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | شَتَتَا | تَشْتَيَانِ | تَشْتَيَا | تَشْتَيَا | تَشْتَيَانِّ | ||
هُمْ | شَتَوْا | يَشْتَوْنَ | يَشْتَوْا | يَشْتَوْا | يَشْتُنَّ | ||
هُنَّ | شَتَيْنَ | يَشْتَيْنَ | يَشْتَيْنَ | يَشْتَيْنَ | يَشْتَيْنَانِّ | ||
أَنْتَ | شَتَيْتَ | تَشْتَى | اِشْتَ | تَشْتَى | تَشْتَ | تَشْتَيَنَّ | اِشْتَيَنَّ |
أَنْتِ | شَتَيْتِ | تَشْتَيْنَ | اِشْتَيْ | تَشْتَيْ | تَشْتَيْ | تَشْتَيِنَّ | اِشْتَيِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | شَتَيْتُمَا | تَشْتَيَانِ | اِشْتَيَا | تَشْتَيَا | تَشْتَيَا | تَشْتَيَانِّ | اِشْتَيَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | شَتَيْتُمَا | تَشْتَيَانِ | اِشْتَيَا | تَشْتَيَا | تَشْتَيَا | تَشْتَيَانِّ | اِشْتَيَانِّ |
أَنْتُمْ | شَتَيْتُم | تَشْتَوْنَ | اِشْتَوْا | تَشْتَوْا | تَشْتَوْا | تَشْتُنَّ | اِشْتُنَّ |
أَنْتُنَّ | شَتَيْتُنَّ | تَشْتَيْنَ | اِشْتَيْنَ | تَشْتَيْنَ | تَشْتَيْنَ | تَشْتَيْنَانِّ | اِشْتَيْنَانِّ |
أَنَا | شَتَيْتُ | أَشْتَى | أَشْتَى | أَشْتَ | أَشْتَيَنَّ | ||
نَحْنُ | شَتَيْنَا | نَشْتَى | نَشْتَى | نَشْتَ | نَشْتَيَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | شُتِيَ | يُشْتَى | يُشْتَى | يُشْتَ | يُشْتَيَنَّ |
هِيَ | شُتِيَتْ | تُشْتَى | تُشْتَى | تُشْتَ | تُشْتَيَنَّ |
هُمَا - مذكر | شُتِيَا | يُشْتَيَانِ | يُشْتَيَا | يُشْتَيَا | يُشْتَيَانِّ |
هُمَا - مؤنث | شُتِيَتَا | تُشْتَيَانِ | تُشْتَيَا | تُشْتَيَا | تُشْتَيَانِّ |
هُمْ | شُتُوا | يُشْتَوْنَ | يُشْتَوْا | يُشْتَوْا | يُشْتُنَّ |
هُنَّ | شُتِينَ | يُشْتَيْنَ | يُشْتَيْنَ | يُشْتَيْنَ | يُشْتَيْنَانِّ |
أَنْتَ | شُتِيتَ | تُشْتَى | تُشْتَى | تُشْتَ | تُشْتَيَنَّ |
أَنْتِ | شُتِيتِ | تُشْتَيْنَ | تُشْتَيْ | تُشْتَيْ | تُشْتَيِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | شُتِيتُمَا | تُشْتَيَانِ | تُشْتَيَا | تُشْتَيَا | تُشْتَيَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | شُتِيتُمَا | تُشْتَيَانِ | تُشْتَيَا | تُشْتَيَا | تُشْتَيَانِّ |
أَنْتُمْ | شُتِيتُم | تُشْتَوْنَ | تُشْتَوْا | تُشْتَوْا | تُشْتُنَّ |
أَنْتُنَّ | شُتِيتُنَّ | تُشْتَيْنَ | تُشْتَيْنَ | تُشْتَيْنَ | تُشْتَيْنَانِّ |
أَنَا | شُتِيتُ | أُشْتَى | أُشْتَى | أُشْتَ | أُشْتَيَنَّ |
نَحْنُ | شُتِينَا | نُشْتَى | نُشْتَى | نُشْتَ | نُشْتَيَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | شَتَّى | يُشَتِّي | يُشَتِّيَ | يُشَتِّ | يُشَتِّيَنَّ | ||
هِيَ | شَتَّيَتْ | تُشَتِّي | تُشَتِّيَ | تُشَتِّ | تُشَتِّيَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | شَتَّيَا | يُشَتِّيَانِ | يُشَتِّيَا | يُشَتِّيَا | يُشَتِّيَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | شَتَّيَتَا | تُشَتِّيَانِ | تُشَتِّيَا | تُشَتِّيَا | تُشَتِّيَانِّ | ||
هُمْ | شَتَّوْا | يُشَتُّونَ | يُشَتُّوا | يُشَتُّوا | يُشَتُّنَّ | ||
هُنَّ | شَتَّيْنَ | يُشَتِّينَ | يُشَتِّينَ | يُشَتِّينَ | يُشَتِّينَانِّ | ||
أَنْتَ | شَتَّيْتَ | تُشَتِّي | شَتِّ | تُشَتِّيَ | تُشَتِّ | تُشَتِّيَنَّ | شَتِّيَنَّ |
أَنْتِ | شَتَّيْتِ | تُشَتِّينَ | شَتِّي | تُشَتِّي | تُشَتِّي | تُشَتِّنَّ | شَتِّنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | شَتَّيْتُمَا | تُشَتِّيَانِ | شَتِّيَا | تُشَتِّيَا | تُشَتِّيَا | تُشَتِّيَانِّ | شَتِّيَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | شَتَّيْتُمَا | تُشَتِّيَانِ | شَتِّيَا | تُشَتِّيَا | تُشَتِّيَا | تُشَتِّيَانِّ | شَتِّيَانِّ |
أَنْتُمْ | شَتَّيْتُم | تُشَتُّونَ | شَتُّوا | تُشَتُّوا | تُشَتُّوا | تُشَتُّنَّ | شَتُّنَّ |
أَنْتُنَّ | شَتَّيْتُنَّ | تُشَتِّينَ | شَتِّينَ | تُشَتِّينَ | تُشَتِّينَ | تُشَتِّينَانِّ | شَتِّينَانِّ |
أَنَا | شَتَّيْتُ | أُشَتِّي | أُشَتِّيَ | أُشَتِّ | أُشَتِّيَنَّ | ||
نَحْنُ | شَتَّيْنَا | نُشَتِّي | نُشَتِّيَ | نُشَتِّ | نُشَتِّيَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | شُتِّيَ | يُشَتَّى | يُشَتَّى | يُشَتَّ | يُشَتَّيَنَّ |
هِيَ | شُتِّيَتْ | تُشَتَّى | تُشَتَّى | تُشَتَّ | تُشَتَّيَنَّ |
هُمَا - مذكر | شُتِّيَا | يُشَتَّيَانِ | يُشَتَّيَا | يُشَتَّيَا | يُشَتَّيَانِّ |
هُمَا - مؤنث | شُتِّيَتَا | تُشَتَّيَانِ | تُشَتَّيَا | تُشَتَّيَا | تُشَتَّيَانِّ |
هُمْ | شُتُّوا | يُشَتَّوْنَ | يُشَتَّوْا | يُشَتَّوْا | يُشَتُّنَّ |
هُنَّ | شُتِّينَ | يُشَتَّيْنَ | يُشَتَّيْنَ | يُشَتَّيْنَ | يُشَتَّيْنَانِّ |
أَنْتَ | شُتِّيتَ | تُشَتَّى | تُشَتَّى | تُشَتَّ | تُشَتَّيَنَّ |
أَنْتِ | شُتِّيتِ | تُشَتَّيْنَ | تُشَتَّيْ | تُشَتَّيْ | تُشَتَّيِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | شُتِّيتُمَا | تُشَتَّيَانِ | تُشَتَّيَا | تُشَتَّيَا | تُشَتَّيَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | شُتِّيتُمَا | تُشَتَّيَانِ | تُشَتَّيَا | تُشَتَّيَا | تُشَتَّيَانِّ |
أَنْتُمْ | شُتِّيتُم | تُشَتَّوْنَ | تُشَتَّوْا | تُشَتَّوْا | تُشَتُّنَّ |
أَنْتُنَّ | شُتِّيتُنَّ | تُشَتَّيْنَ | تُشَتَّيْنَ | تُشَتَّيْنَ | تُشَتَّيْنَانِّ |
أَنَا | شُتِّيتُ | أُشَتَّى | أُشَتَّى | أُشَتَّ | أُشَتَّيَنَّ |
نَحْنُ | شُتِّينَا | نُشَتَّى | نُشَتَّى | نُشَتَّ | نُشَتَّيَنَّ |