إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | سَنَدَ | يَسْنُدُ | يَسْنُدَ | يَسْنُدْ | يَسْنُدَنَّ | ||
هِيَ | سَنَدَتْ | تَسْنُدُ | تَسْنُدَ | تَسْنُدْ | تَسْنُدَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | سَنَدَا | يَسْنُدَانِ | يَسْنُدَا | يَسْنُدَا | يَسْنُدَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | سَنَدَتَا | تَسْنُدَانِ | تَسْنُدَا | تَسْنُدَا | تَسْنُدَانِّ | ||
هُمْ | سَنَدُوا | يَسْنُدُونَ | يَسْنُدُوا | يَسْنُدُوا | يَسْنُدُنَّ | ||
هُنَّ | سَنَدْنَ | يَسْنُدْنَ | يَسْنُدْنَ | يَسْنُدْنَ | يَسْنُدْنَانِّ | ||
أَنْتَ | سَنَدْتَ | تَسْنُدُ | اُسْنُدْ | تَسْنُدَ | تَسْنُدْ | تَسْنُدَنَّ | اُسْنُدَنَّ |
أَنْتِ | سَنَدْتِ | تَسْنُدِينَ | اُسْنُدِي | تَسْنُدِي | تَسْنُدِي | تَسْنُدِنَّ | اُسْنُدِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | سَنَدْتُمَا | تَسْنُدَانِ | اُسْنُدَا | تَسْنُدَا | تَسْنُدَا | تَسْنُدَانِّ | اُسْنُدَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | سَنَدْتُمَا | تَسْنُدَانِ | اُسْنُدَا | تَسْنُدَا | تَسْنُدَا | تَسْنُدَانِّ | اُسْنُدَانِّ |
أَنْتُمْ | سَنَدْتُم | تَسْنُدُونَ | اُسْنُدُوا | تَسْنُدُوا | تَسْنُدُوا | تَسْنُدُنَّ | اُسْنُدُنَّ |
أَنْتُنَّ | سَنَدْتُنَّ | تَسْنُدْنَ | اُسْنُدْنَ | تَسْنُدْنَ | تَسْنُدْنَ | تَسْنُدْنَانِّ | اُسْنُدْنَانِّ |
أَنَا | سَنَدْتُ | أَسْنُدُ | أَسْنُدَ | أَسْنُدْ | أَسْنُدَنَّ | ||
نَحْنُ | سَنَدْنَا | نَسْنُدُ | نَسْنُدَ | نَسْنُدْ | نَسْنُدَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | سُنِدَ | يُسْنَدُ | يُسْنَدَ | يُسْنَدْ | يُسْنَدَنَّ |
هِيَ | سُنِدَتْ | تُسْنَدُ | تُسْنَدَ | تُسْنَدْ | تُسْنَدَنَّ |
هُمَا - مذكر | سُنِدَا | يُسْنَدَانِ | يُسْنَدَا | يُسْنَدَا | يُسْنَدَانِّ |
هُمَا - مؤنث | سُنِدَتَا | تُسْنَدَانِ | تُسْنَدَا | تُسْنَدَا | تُسْنَدَانِّ |
هُمْ | سُنِدُوا | يُسْنَدُونَ | يُسْنَدُوا | يُسْنَدُوا | يُسْنَدُنَّ |
هُنَّ | سُنِدْنَ | يُسْنَدْنَ | يُسْنَدْنَ | يُسْنَدْنَ | يُسْنَدْنَانِّ |
أَنْتَ | سُنِدْتَ | تُسْنَدُ | تُسْنَدَ | تُسْنَدْ | تُسْنَدَنَّ |
أَنْتِ | سُنِدْتِ | تُسْنَدِينَ | تُسْنَدِي | تُسْنَدِي | تُسْنَدِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | سُنِدْتُمَا | تُسْنَدَانِ | تُسْنَدَا | تُسْنَدَا | تُسْنَدَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | سُنِدْتُمَا | تُسْنَدَانِ | تُسْنَدَا | تُسْنَدَا | تُسْنَدَانِّ |
أَنْتُمْ | سُنِدْتُم | تُسْنَدُونَ | تُسْنَدُوا | تُسْنَدُوا | تُسْنَدُنَّ |
أَنْتُنَّ | سُنِدْتُنَّ | تُسْنَدْنَ | تُسْنَدْنَ | تُسْنَدْنَ | تُسْنَدْنَانِّ |
أَنَا | سُنِدْتُ | أُسْنَدُ | أُسْنَدَ | أُسْنَدْ | أُسْنَدَنَّ |
نَحْنُ | سُنِدْنَا | نُسْنَدُ | نُسْنَدَ | نُسْنَدْ | نُسْنَدَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | سَنَّدَ | يُسَنِّدُ | يُسَنِّدَ | يُسَنِّدْ | يُسَنِّدَنَّ | ||
هِيَ | سَنَّدَتْ | تُسَنِّدُ | تُسَنِّدَ | تُسَنِّدْ | تُسَنِّدَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | سَنَّدَا | يُسَنِّدَانِ | يُسَنِّدَا | يُسَنِّدَا | يُسَنِّدَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | سَنَّدَتَا | تُسَنِّدَانِ | تُسَنِّدَا | تُسَنِّدَا | تُسَنِّدَانِّ | ||
هُمْ | سَنَّدُوا | يُسَنِّدُونَ | يُسَنِّدُوا | يُسَنِّدُوا | يُسَنِّدُنَّ | ||
هُنَّ | سَنَّدْنَ | يُسَنِّدْنَ | يُسَنِّدْنَ | يُسَنِّدْنَ | يُسَنِّدْنَانِّ | ||
أَنْتَ | سَنَّدْتَ | تُسَنِّدُ | سَنِّدْ | تُسَنِّدَ | تُسَنِّدْ | تُسَنِّدَنَّ | سَنِّدَنَّ |
أَنْتِ | سَنَّدْتِ | تُسَنِّدِينَ | سَنِّدِي | تُسَنِّدِي | تُسَنِّدِي | تُسَنِّدِنَّ | سَنِّدِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | سَنَّدْتُمَا | تُسَنِّدَانِ | سَنِّدَا | تُسَنِّدَا | تُسَنِّدَا | تُسَنِّدَانِّ | سَنِّدَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | سَنَّدْتُمَا | تُسَنِّدَانِ | سَنِّدَا | تُسَنِّدَا | تُسَنِّدَا | تُسَنِّدَانِّ | سَنِّدَانِّ |
أَنْتُمْ | سَنَّدْتُم | تُسَنِّدُونَ | سَنِّدُوا | تُسَنِّدُوا | تُسَنِّدُوا | تُسَنِّدُنَّ | سَنِّدُنَّ |
أَنْتُنَّ | سَنَّدْتُنَّ | تُسَنِّدْنَ | سَنِّدْنَ | تُسَنِّدْنَ | تُسَنِّدْنَ | تُسَنِّدْنَانِّ | سَنِّدْنَانِّ |
أَنَا | سَنَّدْتُ | أُسَنِّدُ | أُسَنِّدَ | أُسَنِّدْ | أُسَنِّدَنَّ | ||
نَحْنُ | سَنَّدْنَا | نُسَنِّدُ | نُسَنِّدَ | نُسَنِّدْ | نُسَنِّدَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | سُنِّدَ | يُسَنَّدُ | يُسَنَّدَ | يُسَنَّدْ | يُسَنَّدَنَّ |
هِيَ | سُنِّدَتْ | تُسَنَّدُ | تُسَنَّدَ | تُسَنَّدْ | تُسَنَّدَنَّ |
هُمَا - مذكر | سُنِّدَا | يُسَنَّدَانِ | يُسَنَّدَا | يُسَنَّدَا | يُسَنَّدَانِّ |
هُمَا - مؤنث | سُنِّدَتَا | تُسَنَّدَانِ | تُسَنَّدَا | تُسَنَّدَا | تُسَنَّدَانِّ |
هُمْ | سُنِّدُوا | يُسَنَّدُونَ | يُسَنَّدُوا | يُسَنَّدُوا | يُسَنَّدُنَّ |
هُنَّ | سُنِّدْنَ | يُسَنَّدْنَ | يُسَنَّدْنَ | يُسَنَّدْنَ | يُسَنَّدْنَانِّ |
أَنْتَ | سُنِّدْتَ | تُسَنَّدُ | تُسَنَّدَ | تُسَنَّدْ | تُسَنَّدَنَّ |
أَنْتِ | سُنِّدْتِ | تُسَنَّدِينَ | تُسَنَّدِي | تُسَنَّدِي | تُسَنَّدِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | سُنِّدْتُمَا | تُسَنَّدَانِ | تُسَنَّدَا | تُسَنَّدَا | تُسَنَّدَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | سُنِّدْتُمَا | تُسَنَّدَانِ | تُسَنَّدَا | تُسَنَّدَا | تُسَنَّدَانِّ |
أَنْتُمْ | سُنِّدْتُم | تُسَنَّدُونَ | تُسَنَّدُوا | تُسَنَّدُوا | تُسَنَّدُنَّ |
أَنْتُنَّ | سُنِّدْتُنَّ | تُسَنَّدْنَ | تُسَنَّدْنَ | تُسَنَّدْنَ | تُسَنَّدْنَانِّ |
أَنَا | سُنِّدْتُ | أُسَنَّدُ | أُسَنَّدَ | أُسَنَّدْ | أُسَنَّدَنَّ |
نَحْنُ | سُنِّدْنَا | نُسَنَّدُ | نُسَنَّدَ | نُسَنَّدْ | نُسَنَّدَنَّ |