إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | فَطَرَ | يَفْطُرُ | يَفْطُرَ | يَفْطُرْ | يَفْطُرَنَّ | ||
هِيَ | فَطَرَتْ | تَفْطُرُ | تَفْطُرَ | تَفْطُرْ | تَفْطُرَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | فَطَرَا | يَفْطُرَانِ | يَفْطُرَا | يَفْطُرَا | يَفْطُرَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | فَطَرَتَا | تَفْطُرَانِ | تَفْطُرَا | تَفْطُرَا | تَفْطُرَانِّ | ||
هُمْ | فَطَرُوا | يَفْطُرُونَ | يَفْطُرُوا | يَفْطُرُوا | يَفْطُرُنَّ | ||
هُنَّ | فَطَرْنَ | يَفْطُرْنَ | يَفْطُرْنَ | يَفْطُرْنَ | يَفْطُرْنَانِّ | ||
أَنْتَ | فَطَرْتَ | تَفْطُرُ | اُفْطُرْ | تَفْطُرَ | تَفْطُرْ | تَفْطُرَنَّ | اُفْطُرَنَّ |
أَنْتِ | فَطَرْتِ | تَفْطُرِينَ | اُفْطُرِي | تَفْطُرِي | تَفْطُرِي | تَفْطُرِنَّ | اُفْطُرِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | فَطَرْتُمَا | تَفْطُرَانِ | اُفْطُرَا | تَفْطُرَا | تَفْطُرَا | تَفْطُرَانِّ | اُفْطُرَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | فَطَرْتُمَا | تَفْطُرَانِ | اُفْطُرَا | تَفْطُرَا | تَفْطُرَا | تَفْطُرَانِّ | اُفْطُرَانِّ |
أَنْتُمْ | فَطَرْتُم | تَفْطُرُونَ | اُفْطُرُوا | تَفْطُرُوا | تَفْطُرُوا | تَفْطُرُنَّ | اُفْطُرُنَّ |
أَنْتُنَّ | فَطَرْتُنَّ | تَفْطُرْنَ | اُفْطُرْنَ | تَفْطُرْنَ | تَفْطُرْنَ | تَفْطُرْنَانِّ | اُفْطُرْنَانِّ |
أَنَا | فَطَرْتُ | أَفْطُرُ | أَفْطُرَ | أَفْطُرْ | أَفْطُرَنَّ | ||
نَحْنُ | فَطَرْنَا | نَفْطُرُ | نَفْطُرَ | نَفْطُرْ | نَفْطُرَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | فُطِرَ | يُفْطَرُ | يُفْطَرَ | يُفْطَرْ | يُفْطَرَنَّ |
هِيَ | فُطِرَتْ | تُفْطَرُ | تُفْطَرَ | تُفْطَرْ | تُفْطَرَنَّ |
هُمَا - مذكر | فُطِرَا | يُفْطَرَانِ | يُفْطَرَا | يُفْطَرَا | يُفْطَرَانِّ |
هُمَا - مؤنث | فُطِرَتَا | تُفْطَرَانِ | تُفْطَرَا | تُفْطَرَا | تُفْطَرَانِّ |
هُمْ | فُطِرُوا | يُفْطَرُونَ | يُفْطَرُوا | يُفْطَرُوا | يُفْطَرُنَّ |
هُنَّ | فُطِرْنَ | يُفْطَرْنَ | يُفْطَرْنَ | يُفْطَرْنَ | يُفْطَرْنَانِّ |
أَنْتَ | فُطِرْتَ | تُفْطَرُ | تُفْطَرَ | تُفْطَرْ | تُفْطَرَنَّ |
أَنْتِ | فُطِرْتِ | تُفْطَرِينَ | تُفْطَرِي | تُفْطَرِي | تُفْطَرِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | فُطِرْتُمَا | تُفْطَرَانِ | تُفْطَرَا | تُفْطَرَا | تُفْطَرَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | فُطِرْتُمَا | تُفْطَرَانِ | تُفْطَرَا | تُفْطَرَا | تُفْطَرَانِّ |
أَنْتُمْ | فُطِرْتُم | تُفْطَرُونَ | تُفْطَرُوا | تُفْطَرُوا | تُفْطَرُنَّ |
أَنْتُنَّ | فُطِرْتُنَّ | تُفْطَرْنَ | تُفْطَرْنَ | تُفْطَرْنَ | تُفْطَرْنَانِّ |
أَنَا | فُطِرْتُ | أُفْطَرُ | أُفْطَرَ | أُفْطَرْ | أُفْطَرَنَّ |
نَحْنُ | فُطِرْنَا | نُفْطَرُ | نُفْطَرَ | نُفْطَرْ | نُفْطَرَنَّ |