إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | فَقَسَ | يَفْقِسُ | يَفْقِسَ | يَفْقِسْ | يَفْقِسَنَّ | ||
هِيَ | فَقَسَتْ | تَفْقِسُ | تَفْقِسَ | تَفْقِسْ | تَفْقِسَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | فَقَسَا | يَفْقِسَانِ | يَفْقِسَا | يَفْقِسَا | يَفْقِسَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | فَقَسَتَا | تَفْقِسَانِ | تَفْقِسَا | تَفْقِسَا | تَفْقِسَانِّ | ||
هُمْ | فَقَسُوا | يَفْقِسُونَ | يَفْقِسُوا | يَفْقِسُوا | يَفْقِسُنَّ | ||
هُنَّ | فَقَسْنَ | يَفْقِسْنَ | يَفْقِسْنَ | يَفْقِسْنَ | يَفْقِسْنَانِّ | ||
أَنْتَ | فَقَسْتَ | تَفْقِسُ | اِفْقِسْ | تَفْقِسَ | تَفْقِسْ | تَفْقِسَنَّ | اِفْقِسَنَّ |
أَنْتِ | فَقَسْتِ | تَفْقِسِينَ | اِفْقِسِي | تَفْقِسِي | تَفْقِسِي | تَفْقِسِنَّ | اِفْقِسِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | فَقَسْتُمَا | تَفْقِسَانِ | اِفْقِسَا | تَفْقِسَا | تَفْقِسَا | تَفْقِسَانِّ | اِفْقِسَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | فَقَسْتُمَا | تَفْقِسَانِ | اِفْقِسَا | تَفْقِسَا | تَفْقِسَا | تَفْقِسَانِّ | اِفْقِسَانِّ |
أَنْتُمْ | فَقَسْتُم | تَفْقِسُونَ | اِفْقِسُوا | تَفْقِسُوا | تَفْقِسُوا | تَفْقِسُنَّ | اِفْقِسُنَّ |
أَنْتُنَّ | فَقَسْتُنَّ | تَفْقِسْنَ | اِفْقِسْنَ | تَفْقِسْنَ | تَفْقِسْنَ | تَفْقِسْنَانِّ | اِفْقِسْنَانِّ |
أَنَا | فَقَسْتُ | أَفْقِسُ | أَفْقِسَ | أَفْقِسْ | أَفْقِسَنَّ | ||
نَحْنُ | فَقَسْنَا | نَفْقِسُ | نَفْقِسَ | نَفْقِسْ | نَفْقِسَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | فُقِسَ | يُفْقَسُ | يُفْقَسَ | يُفْقَسْ | يُفْقَسَنَّ |
هِيَ | فُقِسَتْ | تُفْقَسُ | تُفْقَسَ | تُفْقَسْ | تُفْقَسَنَّ |
هُمَا - مذكر | فُقِسَا | يُفْقَسَانِ | يُفْقَسَا | يُفْقَسَا | يُفْقَسَانِّ |
هُمَا - مؤنث | فُقِسَتَا | تُفْقَسَانِ | تُفْقَسَا | تُفْقَسَا | تُفْقَسَانِّ |
هُمْ | فُقِسُوا | يُفْقَسُونَ | يُفْقَسُوا | يُفْقَسُوا | يُفْقَسُنَّ |
هُنَّ | فُقِسْنَ | يُفْقَسْنَ | يُفْقَسْنَ | يُفْقَسْنَ | يُفْقَسْنَانِّ |
أَنْتَ | فُقِسْتَ | تُفْقَسُ | تُفْقَسَ | تُفْقَسْ | تُفْقَسَنَّ |
أَنْتِ | فُقِسْتِ | تُفْقَسِينَ | تُفْقَسِي | تُفْقَسِي | تُفْقَسِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | فُقِسْتُمَا | تُفْقَسَانِ | تُفْقَسَا | تُفْقَسَا | تُفْقَسَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | فُقِسْتُمَا | تُفْقَسَانِ | تُفْقَسَا | تُفْقَسَا | تُفْقَسَانِّ |
أَنْتُمْ | فُقِسْتُم | تُفْقَسُونَ | تُفْقَسُوا | تُفْقَسُوا | تُفْقَسُنَّ |
أَنْتُنَّ | فُقِسْتُنَّ | تُفْقَسْنَ | تُفْقَسْنَ | تُفْقَسْنَ | تُفْقَسْنَانِّ |
أَنَا | فُقِسْتُ | أُفْقَسُ | أُفْقَسَ | أُفْقَسْ | أُفْقَسَنَّ |
نَحْنُ | فُقِسْنَا | نُفْقَسُ | نُفْقَسَ | نُفْقَسْ | نُفْقَسَنَّ |