إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | كَوَى | يَكْوَى | يَكْوَى | يَكْوَ | يَكْوَيَنَّ | ||
هِيَ | كَوَتْ | تَكْوَى | تَكْوَى | تَكْوَ | تَكْوَيَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | كَوَيَا | يَكْوَيَانِ | يَكْوَيَا | يَكْوَيَا | يَكْوَيَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | كَوَتَا | تَكْوَيَانِ | تَكْوَيَا | تَكْوَيَا | تَكْوَيَانِّ | ||
هُمْ | كَوَوْا | يَكْوَوْنَ | يَكْوَوْا | يَكْوَوْا | يَكْوُنَّ | ||
هُنَّ | كَوَيْنَ | يَكْوَيْنَ | يَكْوَيْنَ | يَكْوَيْنَ | يَكْوَيْنَانِّ | ||
أَنْتَ | كَوَيْتَ | تَكْوَى | اِكْوَ | تَكْوَى | تَكْوَ | تَكْوَيَنَّ | اِكْوَيَنَّ |
أَنْتِ | كَوَيْتِ | تَكْوَيْنَ | اِكْوَيْ | تَكْوَيْ | تَكْوَيْ | تَكْوَيِنَّ | اِكْوَيِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | كَوَيْتُمَا | تَكْوَيَانِ | اِكْوَيَا | تَكْوَيَا | تَكْوَيَا | تَكْوَيَانِّ | اِكْوَيَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | كَوَيْتُمَا | تَكْوَيَانِ | اِكْوَيَا | تَكْوَيَا | تَكْوَيَا | تَكْوَيَانِّ | اِكْوَيَانِّ |
أَنْتُمْ | كَوَيْتُم | تَكْوَوْنَ | اِكْوَوْا | تَكْوَوْا | تَكْوَوْا | تَكْوُنَّ | اِكْوُنَّ |
أَنْتُنَّ | كَوَيْتُنَّ | تَكْوَيْنَ | اِكْوَيْنَ | تَكْوَيْنَ | تَكْوَيْنَ | تَكْوَيْنَانِّ | اِكْوَيْنَانِّ |
أَنَا | كَوَيْتُ | أَكْوَى | أَكْوَى | أَكْوَ | أَكْوَيَنَّ | ||
نَحْنُ | كَوَيْنَا | نَكْوَى | نَكْوَى | نَكْوَ | نَكْوَيَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | كُوِيَ | يُكْوَى | يُكْوَى | يُكْوَ | يُكْوَيَنَّ |
هِيَ | كُوِيَتْ | تُكْوَى | تُكْوَى | تُكْوَ | تُكْوَيَنَّ |
هُمَا - مذكر | كُوِيَا | يُكْوَيَانِ | يُكْوَيَا | يُكْوَيَا | يُكْوَيَانِّ |
هُمَا - مؤنث | كُوِيَتَا | تُكْوَيَانِ | تُكْوَيَا | تُكْوَيَا | تُكْوَيَانِّ |
هُمْ | كُوُوا | يُكْوَوْنَ | يُكْوَوْا | يُكْوَوْا | يُكْوُنَّ |
هُنَّ | كُوِينَ | يُكْوَيْنَ | يُكْوَيْنَ | يُكْوَيْنَ | يُكْوَيْنَانِّ |
أَنْتَ | كُوِيتَ | تُكْوَى | تُكْوَى | تُكْوَ | تُكْوَيَنَّ |
أَنْتِ | كُوِيتِ | تُكْوَيْنَ | تُكْوَيْ | تُكْوَيْ | تُكْوَيِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | كُوِيتُمَا | تُكْوَيَانِ | تُكْوَيَا | تُكْوَيَا | تُكْوَيَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | كُوِيتُمَا | تُكْوَيَانِ | تُكْوَيَا | تُكْوَيَا | تُكْوَيَانِّ |
أَنْتُمْ | كُوِيتُم | تُكْوَوْنَ | تُكْوَوْا | تُكْوَوْا | تُكْوُنَّ |
أَنْتُنَّ | كُوِيتُنَّ | تُكْوَيْنَ | تُكْوَيْنَ | تُكْوَيْنَ | تُكْوَيْنَانِّ |
أَنَا | كُوِيتُ | أُكْوَى | أُكْوَى | أُكْوَ | أُكْوَيَنَّ |
نَحْنُ | كُوِينَا | نُكْوَى | نُكْوَى | نُكْوَ | نُكْوَيَنَّ |