إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | حَشَدَ | يَحْشُدُ | يَحْشُدَ | يَحْشُدْ | يَحْشُدَنَّ | ||
هِيَ | حَشَدَتْ | تَحْشُدُ | تَحْشُدَ | تَحْشُدْ | تَحْشُدَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | حَشَدَا | يَحْشُدَانِ | يَحْشُدَا | يَحْشُدَا | يَحْشُدَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | حَشَدَتَا | تَحْشُدَانِ | تَحْشُدَا | تَحْشُدَا | تَحْشُدَانِّ | ||
هُمْ | حَشَدُوا | يَحْشُدُونَ | يَحْشُدُوا | يَحْشُدُوا | يَحْشُدُنَّ | ||
هُنَّ | حَشَدْنَ | يَحْشُدْنَ | يَحْشُدْنَ | يَحْشُدْنَ | يَحْشُدْنَانِّ | ||
أَنْتَ | حَشَدْتَ | تَحْشُدُ | اُحْشُدْ | تَحْشُدَ | تَحْشُدْ | تَحْشُدَنَّ | اُحْشُدَنَّ |
أَنْتِ | حَشَدْتِ | تَحْشُدِينَ | اُحْشُدِي | تَحْشُدِي | تَحْشُدِي | تَحْشُدِنَّ | اُحْشُدِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | حَشَدْتُمَا | تَحْشُدَانِ | اُحْشُدَا | تَحْشُدَا | تَحْشُدَا | تَحْشُدَانِّ | اُحْشُدَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | حَشَدْتُمَا | تَحْشُدَانِ | اُحْشُدَا | تَحْشُدَا | تَحْشُدَا | تَحْشُدَانِّ | اُحْشُدَانِّ |
أَنْتُمْ | حَشَدْتُم | تَحْشُدُونَ | اُحْشُدُوا | تَحْشُدُوا | تَحْشُدُوا | تَحْشُدُنَّ | اُحْشُدُنَّ |
أَنْتُنَّ | حَشَدْتُنَّ | تَحْشُدْنَ | اُحْشُدْنَ | تَحْشُدْنَ | تَحْشُدْنَ | تَحْشُدْنَانِّ | اُحْشُدْنَانِّ |
أَنَا | حَشَدْتُ | أَحْشُدُ | أَحْشُدَ | أَحْشُدْ | أَحْشُدَنَّ | ||
نَحْنُ | حَشَدْنَا | نَحْشُدُ | نَحْشُدَ | نَحْشُدْ | نَحْشُدَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | حُشِدَ | يُحْشَدُ | يُحْشَدَ | يُحْشَدْ | يُحْشَدَنَّ |
هِيَ | حُشِدَتْ | تُحْشَدُ | تُحْشَدَ | تُحْشَدْ | تُحْشَدَنَّ |
هُمَا - مذكر | حُشِدَا | يُحْشَدَانِ | يُحْشَدَا | يُحْشَدَا | يُحْشَدَانِّ |
هُمَا - مؤنث | حُشِدَتَا | تُحْشَدَانِ | تُحْشَدَا | تُحْشَدَا | تُحْشَدَانِّ |
هُمْ | حُشِدُوا | يُحْشَدُونَ | يُحْشَدُوا | يُحْشَدُوا | يُحْشَدُنَّ |
هُنَّ | حُشِدْنَ | يُحْشَدْنَ | يُحْشَدْنَ | يُحْشَدْنَ | يُحْشَدْنَانِّ |
أَنْتَ | حُشِدْتَ | تُحْشَدُ | تُحْشَدَ | تُحْشَدْ | تُحْشَدَنَّ |
أَنْتِ | حُشِدْتِ | تُحْشَدِينَ | تُحْشَدِي | تُحْشَدِي | تُحْشَدِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | حُشِدْتُمَا | تُحْشَدَانِ | تُحْشَدَا | تُحْشَدَا | تُحْشَدَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | حُشِدْتُمَا | تُحْشَدَانِ | تُحْشَدَا | تُحْشَدَا | تُحْشَدَانِّ |
أَنْتُمْ | حُشِدْتُم | تُحْشَدُونَ | تُحْشَدُوا | تُحْشَدُوا | تُحْشَدُنَّ |
أَنْتُنَّ | حُشِدْتُنَّ | تُحْشَدْنَ | تُحْشَدْنَ | تُحْشَدْنَ | تُحْشَدْنَانِّ |
أَنَا | حُشِدْتُ | أُحْشَدُ | أُحْشَدَ | أُحْشَدْ | أُحْشَدَنَّ |
نَحْنُ | حُشِدْنَا | نُحْشَدُ | نُحْشَدَ | نُحْشَدْ | نُحْشَدَنَّ |