إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | أَبَيَّ | يُبِيُّ | يُبِيَّ | يُبْيِ | يُبِيَّنَّ | ||
هِيَ | أَبَيَّتْ | تُبِيُّ | تُبِيَّ | تُبْيِ | تُبِيَّنَّ | ||
هُمَا - مذكر | أَبَيَّا | يُبِيَّانِ | يُبِيَّا | يُبِيَّا | يُبِيَّانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | أَبَيَّتَا | تُبِيَّانِ | تُبِيَّا | تُبِيَّا | تُبِيَّانِّ | ||
هُمْ | أَبَيُّوا | يُبِيُّونَ | يُبِيُّوا | يُبِيُّوا | يُبِيُّنَّ | ||
هُنَّ | أَبْيَيْنَ | يُبْيِينَ | يُبْيِينَ | يُبْيِينَ | يُبْيِينَانِّ | ||
أَنْتَ | أَبْيَيْتَ | تُبِيُّ | أَبْيِ | تُبِيَّ | تُبْيِ | تُبِيَّنَّ | أَبِيَّنَّ |
أَنْتِ | أَبْيَيْتِ | تُبِيِّينَ | أَبِيِّي | تُبِيِّي | تُبِيِّي | تُبِيِّنَّ | أَبِيِّنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | أَبْيَيْتُمَا | تُبِيَّانِ | أَبِيَّا | تُبِيَّا | تُبِيَّا | تُبِيَّانِّ | أَبِيَّانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | أَبْيَيْتُمَا | تُبِيَّانِ | أَبِيَّا | تُبِيَّا | تُبِيَّا | تُبِيَّانِّ | أَبِيَّانِّ |
أَنْتُمْ | أَبْيَيْتُم | تُبِيُّونَ | أَبِيُّوا | تُبِيُّوا | تُبِيُّوا | تُبِيُّنَّ | أَبِيُّنَّ |
أَنْتُنَّ | أَبْيَيْتُنَّ | تُبْيِينَ | أَبْيِينَ | تُبْيِينَ | تُبْيِينَ | تُبْيِينَانِّ | أَبْيِينَانِّ |
أَنَا | أَبْيَيْتُ | أُبِيُّ | أُبِيَّ | أُبْيِ | أُبِيَّنَّ | ||
نَحْنُ | أَبْيَيْنَا | نُبِيُّ | نُبِيَّ | نُبْيِ | نُبِيَّنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | أُبِيَّ | يُبَيُّ | يُبَيَّ | يُبْيَ | يُبَيَّنَّ |
هِيَ | أُبِيَّتْ | تُبَيُّ | تُبَيَّ | تُبْيَ | تُبَيَّنَّ |
هُمَا - مذكر | أُبِيَّا | يُبَيَّانِ | يُبَيَّا | يُبَيَّا | يُبَيَّانِّ |
هُمَا - مؤنث | أُبِيَّتَا | تُبَيَّانِ | تُبَيَّا | تُبَيَّا | تُبَيَّانِّ |
هُمْ | أُبِيُّوا | يُبَيُّونَ | يُبَيُّوا | يُبَيُّوا | يُبَيُّنَّ |
هُنَّ | أُبْيِينَ | يُبْيَيْنَ | يُبْيَيْنَ | يُبْيَيْنَ | يُبْيَيْنَانِّ |
أَنْتَ | أُبْيِيتَ | تُبَيُّ | تُبَيَّ | تُبْيَ | تُبَيَّنَّ |
أَنْتِ | أُبْيِيتِ | تُبَيِّينَ | تُبَيِّي | تُبَيِّي | تُبَيِّنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | أُبْيِيتُمَا | تُبَيَّانِ | تُبَيَّا | تُبَيَّا | تُبَيَّانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | أُبْيِيتُمَا | تُبَيَّانِ | تُبَيَّا | تُبَيَّا | تُبَيَّانِّ |
أَنْتُمْ | أُبْيِيتُم | تُبَيُّونَ | تُبَيُّوا | تُبَيُّوا | تُبَيُّنَّ |
أَنْتُنَّ | أُبْيِيتُنَّ | تُبْيَيْنَ | تُبْيَيْنَ | تُبْيَيْنَ | تُبْيَيْنَانِّ |
أَنَا | أُبْيِيتُ | أُبَيُّ | أُبَيَّ | أُبْيَ | أُبَيَّنَّ |
نَحْنُ | أُبْيِينَا | نُبَيُّ | نُبَيَّ | نُبْيَ | نُبَيَّنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | أَبَا | يَأْبُو | يَأْبُوَ | يَأْبُ | يَأْبُوَنَّ | ||
هِيَ | أَبَتْ | تَأْبُو | تَأْبُوَ | تَأْبُ | تَأْبُوَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | أَبَوَا | يَأْبُوَانِ | يَأْبُوَا | يَأْبُوَا | يَأْبُوَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | أَبَتَا | تَأْبُوَانِ | تَأْبُوَا | تَأْبُوَا | تَأْبُوَانِّ | ||
هُمْ | أَبَوْا | يَأْبُونَ | يَأْبُوا | يَأْبُوا | يَأْبُنَّ | ||
هُنَّ | أَبَوْنَ | يَأْبُونَ | يَأْبُونَ | يَأْبُونَ | يَأْبُونَانِّ | ||
أَنْتَ | أَبَوْتَ | تَأْبُو | اُؤْبُ | تَأْبُوَ | تَأْبُ | تَأْبُوَنَّ | اُؤْبُوَنَّ |
أَنْتِ | أَبَوْتِ | تَأْبُوِينَ | اُؤْبِي | تَأْبِي | تَأْبِي | تَأْبِنَّ | اُؤْبِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | أَبَوْتُمَا | تَأْبُوَانِ | اُؤْبُوَا | تَأْبُوَا | تَأْبُوَا | تَأْبُوَانِّ | اُؤْبُوَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | أَبَوْتُمَا | تَأْبُوَانِ | اُؤْبُوَا | تَأْبُوَا | تَأْبُوَا | تَأْبُوَانِّ | اُؤْبُوَانِّ |
أَنْتُمْ | أَبَوْتُم | تَأْبُونَ | اُؤْبُوا | تَأْبُوا | تَأْبُوا | تَأْبُنَّ | اُؤْبُنَّ |
أَنْتُنَّ | أَبَوْتُنَّ | تَأْبُونَ | اُؤْبُونَ | تَأْبُونَ | تَأْبُونَ | تَأْبُونَانِّ | اُؤْبُونَانِّ |
أَنَا | أَبَوْتُ | آبُو | آبُوَ | آبُ | آبُوَنَّ | ||
نَحْنُ | أَبَوْنَا | نَأْبُو | نَأْبُوَ | نَأْبُ | نَأْبُوَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | أُبِيَ | يُؤْبَى | يُؤْبَى | يُؤْبَ | يُؤْبَيَنَّ |
هِيَ | أُبِيَتْ | تُؤْبَى | تُؤْبَى | تُؤْبَ | تُؤْبَيَنَّ |
هُمَا - مذكر | أُبِيَا | يُؤْبَيَانِ | يُؤْبَيَا | يُؤْبَيَا | يُؤْبَيَانِّ |
هُمَا - مؤنث | أُبِيَتَا | تُؤْبَيَانِ | تُؤْبَيَا | تُؤْبَيَا | تُؤْبَيَانِّ |
هُمْ | أُبُوا | يُؤْبَوْنَ | يُؤْبَوْا | يُؤْبَوْا | يُؤْبُنَّ |
هُنَّ | أُبِينَ | يُؤْبَيْنَ | يُؤْبَيْنَ | يُؤْبَيْنَ | يُؤْبَيْنَانِّ |
أَنْتَ | أُبِيتَ | تُؤْبَى | تُؤْبَى | تُؤْبَ | تُؤْبَيَنَّ |
أَنْتِ | أُبِيتِ | تُؤْبَيْنَ | تُؤْبَيْ | تُؤْبَيْ | تُؤْبَيِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | أُبِيتُمَا | تُؤْبَيَانِ | تُؤْبَيَا | تُؤْبَيَا | تُؤْبَيَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | أُبِيتُمَا | تُؤْبَيَانِ | تُؤْبَيَا | تُؤْبَيَا | تُؤْبَيَانِّ |
أَنْتُمْ | أُبِيتُم | تُؤْبَوْنَ | تُؤْبَوْا | تُؤْبَوْا | تُؤْبُنَّ |
أَنْتُنَّ | أُبِيتُنَّ | تُؤْبَيْنَ | تُؤْبَيْنَ | تُؤْبَيْنَ | تُؤْبَيْنَانِّ |
أَنَا | أُبِيتُ | أُوبَى | أُوبَى | أُوبَ | أُوبَيَنَّ |
نَحْنُ | أُبِينَا | نُؤْبَى | نُؤْبَى | نُؤْبَ | نُؤْبَيَنَّ |