إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | شَتَرَ | يَشْتِرُ | يَشْتِرَ | يَشْتِرْ | يَشْتِرَنَّ | ||
هِيَ | شَتَرَتْ | تَشْتِرُ | تَشْتِرَ | تَشْتِرْ | تَشْتِرَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | شَتَرَا | يَشْتِرَانِ | يَشْتِرَا | يَشْتِرَا | يَشْتِرَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | شَتَرَتَا | تَشْتِرَانِ | تَشْتِرَا | تَشْتِرَا | تَشْتِرَانِّ | ||
هُمْ | شَتَرُوا | يَشْتِرُونَ | يَشْتِرُوا | يَشْتِرُوا | يَشْتِرُنَّ | ||
هُنَّ | شَتَرْنَ | يَشْتِرْنَ | يَشْتِرْنَ | يَشْتِرْنَ | يَشْتِرْنَانِّ | ||
أَنْتَ | شَتَرْتَ | تَشْتِرُ | اِشْتِرْ | تَشْتِرَ | تَشْتِرْ | تَشْتِرَنَّ | اِشْتِرَنَّ |
أَنْتِ | شَتَرْتِ | تَشْتِرِينَ | اِشْتِرِي | تَشْتِرِي | تَشْتِرِي | تَشْتِرِنَّ | اِشْتِرِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | شَتَرْتُمَا | تَشْتِرَانِ | اِشْتِرَا | تَشْتِرَا | تَشْتِرَا | تَشْتِرَانِّ | اِشْتِرَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | شَتَرْتُمَا | تَشْتِرَانِ | اِشْتِرَا | تَشْتِرَا | تَشْتِرَا | تَشْتِرَانِّ | اِشْتِرَانِّ |
أَنْتُمْ | شَتَرْتُم | تَشْتِرُونَ | اِشْتِرُوا | تَشْتِرُوا | تَشْتِرُوا | تَشْتِرُنَّ | اِشْتِرُنَّ |
أَنْتُنَّ | شَتَرْتُنَّ | تَشْتِرْنَ | اِشْتِرْنَ | تَشْتِرْنَ | تَشْتِرْنَ | تَشْتِرْنَانِّ | اِشْتِرْنَانِّ |
أَنَا | شَتَرْتُ | أَشْتِرُ | أَشْتِرَ | أَشْتِرْ | أَشْتِرَنَّ | ||
نَحْنُ | شَتَرْنَا | نَشْتِرُ | نَشْتِرَ | نَشْتِرْ | نَشْتِرَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | شُتِرَ | يُشْتَرُ | يُشْتَرَ | يُشْتَرْ | يُشْتَرَنَّ |
هِيَ | شُتِرَتْ | تُشْتَرُ | تُشْتَرَ | تُشْتَرْ | تُشْتَرَنَّ |
هُمَا - مذكر | شُتِرَا | يُشْتَرَانِ | يُشْتَرَا | يُشْتَرَا | يُشْتَرَانِّ |
هُمَا - مؤنث | شُتِرَتَا | تُشْتَرَانِ | تُشْتَرَا | تُشْتَرَا | تُشْتَرَانِّ |
هُمْ | شُتِرُوا | يُشْتَرُونَ | يُشْتَرُوا | يُشْتَرُوا | يُشْتَرُنَّ |
هُنَّ | شُتِرْنَ | يُشْتَرْنَ | يُشْتَرْنَ | يُشْتَرْنَ | يُشْتَرْنَانِّ |
أَنْتَ | شُتِرْتَ | تُشْتَرُ | تُشْتَرَ | تُشْتَرْ | تُشْتَرَنَّ |
أَنْتِ | شُتِرْتِ | تُشْتَرِينَ | تُشْتَرِي | تُشْتَرِي | تُشْتَرِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | شُتِرْتُمَا | تُشْتَرَانِ | تُشْتَرَا | تُشْتَرَا | تُشْتَرَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | شُتِرْتُمَا | تُشْتَرَانِ | تُشْتَرَا | تُشْتَرَا | تُشْتَرَانِّ |
أَنْتُمْ | شُتِرْتُم | تُشْتَرُونَ | تُشْتَرُوا | تُشْتَرُوا | تُشْتَرُنَّ |
أَنْتُنَّ | شُتِرْتُنَّ | تُشْتَرْنَ | تُشْتَرْنَ | تُشْتَرْنَ | تُشْتَرْنَانِّ |
أَنَا | شُتِرْتُ | أُشْتَرُ | أُشْتَرَ | أُشْتَرْ | أُشْتَرَنَّ |
نَحْنُ | شُتِرْنَا | نُشْتَرُ | نُشْتَرَ | نُشْتَرْ | نُشْتَرَنَّ |