إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | شَدَا | يَشْدُو | يَشْدُوَ | يَشْدُ | يَشْدُوَنَّ | ||
هِيَ | شَدَتْ | تَشْدُو | تَشْدُوَ | تَشْدُ | تَشْدُوَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | شَدَوَا | يَشْدُوَانِ | يَشْدُوَا | يَشْدُوَا | يَشْدُوَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | شَدَتَا | تَشْدُوَانِ | تَشْدُوَا | تَشْدُوَا | تَشْدُوَانِّ | ||
هُمْ | شَدَوْا | يَشْدُونَ | يَشْدُوا | يَشْدُوا | يَشْدُنَّ | ||
هُنَّ | شَدَوْنَ | يَشْدُونَ | يَشْدُونَ | يَشْدُونَ | يَشْدُونَانِّ | ||
أَنْتَ | شَدَوْتَ | تَشْدُو | اُشْدُ | تَشْدُوَ | تَشْدُ | تَشْدُوَنَّ | اُشْدُوَنَّ |
أَنْتِ | شَدَوْتِ | تَشْدُوِينَ | اُشْدِي | تَشْدِي | تَشْدِي | تَشْدِنَّ | اُشْدِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | شَدَوْتُمَا | تَشْدُوَانِ | اُشْدُوَا | تَشْدُوَا | تَشْدُوَا | تَشْدُوَانِّ | اُشْدُوَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | شَدَوْتُمَا | تَشْدُوَانِ | اُشْدُوَا | تَشْدُوَا | تَشْدُوَا | تَشْدُوَانِّ | اُشْدُوَانِّ |
أَنْتُمْ | شَدَوْتُم | تَشْدُونَ | اُشْدُوا | تَشْدُوا | تَشْدُوا | تَشْدُنَّ | اُشْدُنَّ |
أَنْتُنَّ | شَدَوْتُنَّ | تَشْدُونَ | اُشْدُونَ | تَشْدُونَ | تَشْدُونَ | تَشْدُونَانِّ | اُشْدُونَانِّ |
أَنَا | شَدَوْتُ | أَشْدُو | أَشْدُوَ | أَشْدُ | أَشْدُوَنَّ | ||
نَحْنُ | شَدَوْنَا | نَشْدُو | نَشْدُوَ | نَشْدُ | نَشْدُوَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | شُدِيَ | يُشْدَى | يُشْدَى | يُشْدَ | يُشْدَيَنَّ |
هِيَ | شُدِيَتْ | تُشْدَى | تُشْدَى | تُشْدَ | تُشْدَيَنَّ |
هُمَا - مذكر | شُدِيَا | يُشْدَيَانِ | يُشْدَيَا | يُشْدَيَا | يُشْدَيَانِّ |
هُمَا - مؤنث | شُدِيَتَا | تُشْدَيَانِ | تُشْدَيَا | تُشْدَيَا | تُشْدَيَانِّ |
هُمْ | شُدُوا | يُشْدَوْنَ | يُشْدَوْا | يُشْدَوْا | يُشْدُنَّ |
هُنَّ | شُدِينَ | يُشْدَيْنَ | يُشْدَيْنَ | يُشْدَيْنَ | يُشْدَيْنَانِّ |
أَنْتَ | شُدِيتَ | تُشْدَى | تُشْدَى | تُشْدَ | تُشْدَيَنَّ |
أَنْتِ | شُدِيتِ | تُشْدَيْنَ | تُشْدَيْ | تُشْدَيْ | تُشْدَيِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | شُدِيتُمَا | تُشْدَيَانِ | تُشْدَيَا | تُشْدَيَا | تُشْدَيَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | شُدِيتُمَا | تُشْدَيَانِ | تُشْدَيَا | تُشْدَيَا | تُشْدَيَانِّ |
أَنْتُمْ | شُدِيتُم | تُشْدَوْنَ | تُشْدَوْا | تُشْدَوْا | تُشْدُنَّ |
أَنْتُنَّ | شُدِيتُنَّ | تُشْدَيْنَ | تُشْدَيْنَ | تُشْدَيْنَ | تُشْدَيْنَانِّ |
أَنَا | شُدِيتُ | أُشْدَى | أُشْدَى | أُشْدَ | أُشْدَيَنَّ |
نَحْنُ | شُدِينَا | نُشْدَى | نُشْدَى | نُشْدَ | نُشْدَيَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | شَدَّى | يُشَدِّي | يُشَدِّيَ | يُشَدِّ | يُشَدِّيَنَّ | ||
هِيَ | شَدَّيَتْ | تُشَدِّي | تُشَدِّيَ | تُشَدِّ | تُشَدِّيَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | شَدَّيَا | يُشَدِّيَانِ | يُشَدِّيَا | يُشَدِّيَا | يُشَدِّيَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | شَدَّيَتَا | تُشَدِّيَانِ | تُشَدِّيَا | تُشَدِّيَا | تُشَدِّيَانِّ | ||
هُمْ | شَدَّوْا | يُشَدُّونَ | يُشَدُّوا | يُشَدُّوا | يُشَدُّنَّ | ||
هُنَّ | شَدَّيْنَ | يُشَدِّينَ | يُشَدِّينَ | يُشَدِّينَ | يُشَدِّينَانِّ | ||
أَنْتَ | شَدَّيْتَ | تُشَدِّي | شَدِّ | تُشَدِّيَ | تُشَدِّ | تُشَدِّيَنَّ | شَدِّيَنَّ |
أَنْتِ | شَدَّيْتِ | تُشَدِّينَ | شَدِّي | تُشَدِّي | تُشَدِّي | تُشَدِّنَّ | شَدِّنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | شَدَّيْتُمَا | تُشَدِّيَانِ | شَدِّيَا | تُشَدِّيَا | تُشَدِّيَا | تُشَدِّيَانِّ | شَدِّيَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | شَدَّيْتُمَا | تُشَدِّيَانِ | شَدِّيَا | تُشَدِّيَا | تُشَدِّيَا | تُشَدِّيَانِّ | شَدِّيَانِّ |
أَنْتُمْ | شَدَّيْتُم | تُشَدُّونَ | شَدُّوا | تُشَدُّوا | تُشَدُّوا | تُشَدُّنَّ | شَدُّنَّ |
أَنْتُنَّ | شَدَّيْتُنَّ | تُشَدِّينَ | شَدِّينَ | تُشَدِّينَ | تُشَدِّينَ | تُشَدِّينَانِّ | شَدِّينَانِّ |
أَنَا | شَدَّيْتُ | أُشَدِّي | أُشَدِّيَ | أُشَدِّ | أُشَدِّيَنَّ | ||
نَحْنُ | شَدَّيْنَا | نُشَدِّي | نُشَدِّيَ | نُشَدِّ | نُشَدِّيَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | شُدِّيَ | يُشَدَّى | يُشَدَّى | يُشَدَّ | يُشَدَّيَنَّ |
هِيَ | شُدِّيَتْ | تُشَدَّى | تُشَدَّى | تُشَدَّ | تُشَدَّيَنَّ |
هُمَا - مذكر | شُدِّيَا | يُشَدَّيَانِ | يُشَدَّيَا | يُشَدَّيَا | يُشَدَّيَانِّ |
هُمَا - مؤنث | شُدِّيَتَا | تُشَدَّيَانِ | تُشَدَّيَا | تُشَدَّيَا | تُشَدَّيَانِّ |
هُمْ | شُدُّوا | يُشَدَّوْنَ | يُشَدَّوْا | يُشَدَّوْا | يُشَدُّنَّ |
هُنَّ | شُدِّينَ | يُشَدَّيْنَ | يُشَدَّيْنَ | يُشَدَّيْنَ | يُشَدَّيْنَانِّ |
أَنْتَ | شُدِّيتَ | تُشَدَّى | تُشَدَّى | تُشَدَّ | تُشَدَّيَنَّ |
أَنْتِ | شُدِّيتِ | تُشَدَّيْنَ | تُشَدَّيْ | تُشَدَّيْ | تُشَدَّيِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | شُدِّيتُمَا | تُشَدَّيَانِ | تُشَدَّيَا | تُشَدَّيَا | تُشَدَّيَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | شُدِّيتُمَا | تُشَدَّيَانِ | تُشَدَّيَا | تُشَدَّيَا | تُشَدَّيَانِّ |
أَنْتُمْ | شُدِّيتُم | تُشَدَّوْنَ | تُشَدَّوْا | تُشَدَّوْا | تُشَدُّنَّ |
أَنْتُنَّ | شُدِّيتُنَّ | تُشَدَّيْنَ | تُشَدَّيْنَ | تُشَدَّيْنَ | تُشَدَّيْنَانِّ |
أَنَا | شُدِّيتُ | أُشَدَّى | أُشَدَّى | أُشَدَّ | أُشَدَّيَنَّ |
نَحْنُ | شُدِّينَا | نُشَدَّى | نُشَدَّى | نُشَدَّ | نُشَدَّيَنَّ |