إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
| الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
| هُوَ | غَبَّى | يُغَبِّي | يُغَبِّيَ | يُغَبِّ | يُغَبِّيَنَّ | ||
| هِيَ | غَبَّيَتْ | تُغَبِّي | تُغَبِّيَ | تُغَبِّ | تُغَبِّيَنَّ | ||
| هُمَا - مذكر | غَبَّيَا | يُغَبِّيَانِ | يُغَبِّيَا | يُغَبِّيَا | يُغَبِّيَانِّ | ||
| هُمَا - مؤنث | غَبَّيَتَا | تُغَبِّيَانِ | تُغَبِّيَا | تُغَبِّيَا | تُغَبِّيَانِّ | ||
| هُمْ | غَبَّوْا | يُغَبُّونَ | يُغَبُّوا | يُغَبُّوا | يُغَبُّنَّ | ||
| هُنَّ | غَبَّيْنَ | يُغَبِّينَ | يُغَبِّينَ | يُغَبِّينَ | يُغَبِّينَانِّ | ||
| أَنْتَ | غَبَّيْتَ | تُغَبِّي | غَبِّ | تُغَبِّيَ | تُغَبِّ | تُغَبِّيَنَّ | غَبِّيَنَّ |
| أَنْتِ | غَبَّيْتِ | تُغَبِّينَ | غَبِّي | تُغَبِّي | تُغَبِّي | تُغَبِّنَّ | غَبِّنَّ |
| أَنْتُمَا - مذكر | غَبَّيْتُمَا | تُغَبِّيَانِ | غَبِّيَا | تُغَبِّيَا | تُغَبِّيَا | تُغَبِّيَانِّ | غَبِّيَانِّ |
| أَنْتُمَا - مؤنث | غَبَّيْتُمَا | تُغَبِّيَانِ | غَبِّيَا | تُغَبِّيَا | تُغَبِّيَا | تُغَبِّيَانِّ | غَبِّيَانِّ |
| أَنْتُمْ | غَبَّيْتُم | تُغَبُّونَ | غَبُّوا | تُغَبُّوا | تُغَبُّوا | تُغَبُّنَّ | غَبُّنَّ |
| أَنْتُنَّ | غَبَّيْتُنَّ | تُغَبِّينَ | غَبِّينَ | تُغَبِّينَ | تُغَبِّينَ | تُغَبِّينَانِّ | غَبِّينَانِّ |
| أَنَا | غَبَّيْتُ | أُغَبِّي | أُغَبِّيَ | أُغَبِّ | أُغَبِّيَنَّ | ||
| نَحْنُ | غَبَّيْنَا | نُغَبِّي | نُغَبِّيَ | نُغَبِّ | نُغَبِّيَنَّ |
| الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
| هُوَ | غُبِّيَ | يُغَبَّى | يُغَبَّى | يُغَبَّ | يُغَبَّيَنَّ |
| هِيَ | غُبِّيَتْ | تُغَبَّى | تُغَبَّى | تُغَبَّ | تُغَبَّيَنَّ |
| هُمَا - مذكر | غُبِّيَا | يُغَبَّيَانِ | يُغَبَّيَا | يُغَبَّيَا | يُغَبَّيَانِّ |
| هُمَا - مؤنث | غُبِّيَتَا | تُغَبَّيَانِ | تُغَبَّيَا | تُغَبَّيَا | تُغَبَّيَانِّ |
| هُمْ | غُبُّوا | يُغَبَّوْنَ | يُغَبَّوْا | يُغَبَّوْا | يُغَبُّنَّ |
| هُنَّ | غُبِّينَ | يُغَبَّيْنَ | يُغَبَّيْنَ | يُغَبَّيْنَ | يُغَبَّيْنَانِّ |
| أَنْتَ | غُبِّيتَ | تُغَبَّى | تُغَبَّى | تُغَبَّ | تُغَبَّيَنَّ |
| أَنْتِ | غُبِّيتِ | تُغَبَّيْنَ | تُغَبَّيْ | تُغَبَّيْ | تُغَبَّيِنَّ |
| أَنْتُمَا - مذكر | غُبِّيتُمَا | تُغَبَّيَانِ | تُغَبَّيَا | تُغَبَّيَا | تُغَبَّيَانِّ |
| أَنْتُمَا - مؤنث | غُبِّيتُمَا | تُغَبَّيَانِ | تُغَبَّيَا | تُغَبَّيَا | تُغَبَّيَانِّ |
| أَنْتُمْ | غُبِّيتُم | تُغَبَّوْنَ | تُغَبَّوْا | تُغَبَّوْا | تُغَبُّنَّ |
| أَنْتُنَّ | غُبِّيتُنَّ | تُغَبَّيْنَ | تُغَبَّيْنَ | تُغَبَّيْنَ | تُغَبَّيْنَانِّ |
| أَنَا | غُبِّيتُ | أُغَبَّى | أُغَبَّى | أُغَبَّ | أُغَبَّيَنَّ |
| نَحْنُ | غُبِّينَا | نُغَبَّى | نُغَبَّى | نُغَبَّ | نُغَبَّيَنَّ |