إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | كَيفَ | يَكْيَفُ | يَكْيَفَ | يَكْيَفْ | يَكْيَفَنَّ | ||
هِيَ | كَيفَتْ | تَكْيَفُ | تَكْيَفَ | تَكْيَفْ | تَكْيَفَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | كَيفَا | يَكْيَفَانِ | يَكْيَفَا | يَكْيَفَا | يَكْيَفَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | كَيفَتَا | تَكْيَفَانِ | تَكْيَفَا | تَكْيَفَا | تَكْيَفَانِّ | ||
هُمْ | كَيفُوا | يَكْيَفُونَ | يَكْيَفُوا | يَكْيَفُوا | يَكْيَفُنَّ | ||
هُنَّ | كَيفْنَ | يَكْيَفْنَ | يَكْيَفْنَ | يَكْيَفْنَ | يَكْيَفْنَانِّ | ||
أَنْتَ | كَيفْتَ | تَكْيَفُ | اِكْيَفْ | تَكْيَفَ | تَكْيَفْ | تَكْيَفَنَّ | اِكْيَفَنَّ |
أَنْتِ | كَيفْتِ | تَكْيَفِينَ | اِكْيَفِي | تَكْيَفِي | تَكْيَفِي | تَكْيَفِنَّ | اِكْيَفِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | كَيفْتُمَا | تَكْيَفَانِ | اِكْيَفَا | تَكْيَفَا | تَكْيَفَا | تَكْيَفَانِّ | اِكْيَفَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | كَيفْتُمَا | تَكْيَفَانِ | اِكْيَفَا | تَكْيَفَا | تَكْيَفَا | تَكْيَفَانِّ | اِكْيَفَانِّ |
أَنْتُمْ | كَيفْتُم | تَكْيَفُونَ | اِكْيَفُوا | تَكْيَفُوا | تَكْيَفُوا | تَكْيَفُنَّ | اِكْيَفُنَّ |
أَنْتُنَّ | كَيفْتُنَّ | تَكْيَفْنَ | اِكْيَفْنَ | تَكْيَفْنَ | تَكْيَفْنَ | تَكْيَفْنَانِّ | اِكْيَفْنَانِّ |
أَنَا | كَيفْتُ | أَكْيَفُ | أَكْيَفَ | أَكْيَفْ | أَكْيَفَنَّ | ||
نَحْنُ | كَيفْنَا | نَكْيَفُ | نَكْيَفَ | نَكْيَفْ | نَكْيَفَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | كُيِفَ | يُكْيَفُ | يُكْيَفَ | يُكْيَفْ | يُكْيَفَنَّ |
هِيَ | كُيِفَتْ | تُكْيَفُ | تُكْيَفَ | تُكْيَفْ | تُكْيَفَنَّ |
هُمَا - مذكر | كُيِفَا | يُكْيَفَانِ | يُكْيَفَا | يُكْيَفَا | يُكْيَفَانِّ |
هُمَا - مؤنث | كُيِفَتَا | تُكْيَفَانِ | تُكْيَفَا | تُكْيَفَا | تُكْيَفَانِّ |
هُمْ | كُيِفُوا | يُكْيَفُونَ | يُكْيَفُوا | يُكْيَفُوا | يُكْيَفُنَّ |
هُنَّ | كُيِفْنَ | يُكْيَفْنَ | يُكْيَفْنَ | يُكْيَفْنَ | يُكْيَفْنَانِّ |
أَنْتَ | كُيِفْتَ | تُكْيَفُ | تُكْيَفَ | تُكْيَفْ | تُكْيَفَنَّ |
أَنْتِ | كُيِفْتِ | تُكْيَفِينَ | تُكْيَفِي | تُكْيَفِي | تُكْيَفِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | كُيِفْتُمَا | تُكْيَفَانِ | تُكْيَفَا | تُكْيَفَا | تُكْيَفَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | كُيِفْتُمَا | تُكْيَفَانِ | تُكْيَفَا | تُكْيَفَا | تُكْيَفَانِّ |
أَنْتُمْ | كُيِفْتُم | تُكْيَفُونَ | تُكْيَفُوا | تُكْيَفُوا | تُكْيَفُنَّ |
أَنْتُنَّ | كُيِفْتُنَّ | تُكْيَفْنَ | تُكْيَفْنَ | تُكْيَفْنَ | تُكْيَفْنَانِّ |
أَنَا | كُيِفْتُ | أُكْيَفُ | أُكْيَفَ | أُكْيَفْ | أُكْيَفَنَّ |
نَحْنُ | كُيِفْنَا | نُكْيَفُ | نُكْيَفَ | نُكْيَفْ | نُكْيَفَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | كَافَ | يَكُوفُ | يَكُوفَ | يَكُفْ | يَكُوفَنَّ | ||
هِيَ | كَافَتْ | تَكُوفُ | تَكُوفَ | تَكُفْ | تَكُوفَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | كَافَا | يَكُوفَانِ | يَكُوفَا | يَكُوفَا | يَكُوفَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | كَافَتَا | تَكُوفَانِ | تَكُوفَا | تَكُوفَا | تَكُوفَانِّ | ||
هُمْ | كَافُوا | يَكُوفُونَ | يَكُوفُوا | يَكُوفُوا | يَكُوفُنَّ | ||
هُنَّ | كُفْنَ | يَكُفْنَ | يَكُفْنَ | يَكُفْنَ | يَكُفْنَانِّ | ||
أَنْتَ | كُفْتَ | تَكُوفُ | كُفْ | تَكُوفَ | تَكُفْ | تَكُوفَنَّ | كُوفَنَّ |
أَنْتِ | كُفْتِ | تَكُوفِينَ | كُوفِي | تَكُوفِي | تَكُوفِي | تَكُوفِنَّ | كُوفِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | كُفْتُمَا | تَكُوفَانِ | كُوفَا | تَكُوفَا | تَكُوفَا | تَكُوفَانِّ | كُوفَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | كُفْتُمَا | تَكُوفَانِ | كُوفَا | تَكُوفَا | تَكُوفَا | تَكُوفَانِّ | كُوفَانِّ |
أَنْتُمْ | كُفْتُم | تَكُوفُونَ | كُوفُوا | تَكُوفُوا | تَكُوفُوا | تَكُوفُنَّ | كُوفُنَّ |
أَنْتُنَّ | كُفْتُنَّ | تَكُفْنَ | كُفْنَ | تَكُفْنَ | تَكُفْنَ | تَكُفْنَانِّ | كُفْنَانِّ |
أَنَا | كُفْتُ | أَكُوفُ | أَكُوفَ | أَكُفْ | أَكُوفَنَّ | ||
نَحْنُ | كُفْنَا | نَكُوفُ | نَكُوفَ | نَكُفْ | نَكُوفَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | كِيفَ | يُكَافُ | يُكَافَ | يُكَفْ | يُكَافَنَّ |
هِيَ | كِيفَتْ | تُكَافُ | تُكَافَ | تُكَفْ | تُكَافَنَّ |
هُمَا - مذكر | كِيفَا | يُكَافَانِ | يُكَافَا | يُكَافَا | يُكَافَانِّ |
هُمَا - مؤنث | كِيفَتَا | تُكَافَانِ | تُكَافَا | تُكَافَا | تُكَافَانِّ |
هُمْ | كِيفُوا | يُكَافُونَ | يُكَافُوا | يُكَافُوا | يُكَافُنَّ |
هُنَّ | كِفْنَ | يُكَفْنَ | يُكَفْنَ | يُكَفْنَ | يُكَفْنَانِّ |
أَنْتَ | كِفْتَ | تُكَافُ | تُكَافَ | تُكَفْ | تُكَافَنَّ |
أَنْتِ | كِفْتِ | تُكَافِينَ | تُكَافِي | تُكَافِي | تُكَافِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | كِفْتُمَا | تُكَافَانِ | تُكَافَا | تُكَافَا | تُكَافَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | كِفْتُمَا | تُكَافَانِ | تُكَافَا | تُكَافَا | تُكَافَانِّ |
أَنْتُمْ | كِفْتُم | تُكَافُونَ | تُكَافُوا | تُكَافُوا | تُكَافُنَّ |
أَنْتُنَّ | كِفْتُنَّ | تُكَفْنَ | تُكَفْنَ | تُكَفْنَ | تُكَفْنَانِّ |
أَنَا | كِفْتُ | أُكَافُ | أُكَافَ | أُكَفْ | أُكَافَنَّ |
نَحْنُ | كِفْنَا | نُكَافُ | نُكَافَ | نُكَفْ | نُكَافَنَّ |