إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | ثَبَطَ | يَثْبُطُ | يَثْبُطَ | يَثْبُطْ | يَثْبُطَنَّ | ||
هِيَ | ثَبَطَتْ | تَثْبُطُ | تَثْبُطَ | تَثْبُطْ | تَثْبُطَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | ثَبَطَا | يَثْبُطَانِ | يَثْبُطَا | يَثْبُطَا | يَثْبُطَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | ثَبَطَتَا | تَثْبُطَانِ | تَثْبُطَا | تَثْبُطَا | تَثْبُطَانِّ | ||
هُمْ | ثَبَطُوا | يَثْبُطُونَ | يَثْبُطُوا | يَثْبُطُوا | يَثْبُطُنَّ | ||
هُنَّ | ثَبَطْنَ | يَثْبُطْنَ | يَثْبُطْنَ | يَثْبُطْنَ | يَثْبُطْنَانِّ | ||
أَنْتَ | ثَبَطْتَ | تَثْبُطُ | اُثْبُطْ | تَثْبُطَ | تَثْبُطْ | تَثْبُطَنَّ | اُثْبُطَنَّ |
أَنْتِ | ثَبَطْتِ | تَثْبُطِينَ | اُثْبُطِي | تَثْبُطِي | تَثْبُطِي | تَثْبُطِنَّ | اُثْبُطِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | ثَبَطْتُمَا | تَثْبُطَانِ | اُثْبُطَا | تَثْبُطَا | تَثْبُطَا | تَثْبُطَانِّ | اُثْبُطَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | ثَبَطْتُمَا | تَثْبُطَانِ | اُثْبُطَا | تَثْبُطَا | تَثْبُطَا | تَثْبُطَانِّ | اُثْبُطَانِّ |
أَنْتُمْ | ثَبَطْتُم | تَثْبُطُونَ | اُثْبُطُوا | تَثْبُطُوا | تَثْبُطُوا | تَثْبُطُنَّ | اُثْبُطُنَّ |
أَنْتُنَّ | ثَبَطْتُنَّ | تَثْبُطْنَ | اُثْبُطْنَ | تَثْبُطْنَ | تَثْبُطْنَ | تَثْبُطْنَانِّ | اُثْبُطْنَانِّ |
أَنَا | ثَبَطْتُ | أَثْبُطُ | أَثْبُطَ | أَثْبُطْ | أَثْبُطَنَّ | ||
نَحْنُ | ثَبَطْنَا | نَثْبُطُ | نَثْبُطَ | نَثْبُطْ | نَثْبُطَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | ثُبِطَ | يُثْبَطُ | يُثْبَطَ | يُثْبَطْ | يُثْبَطَنَّ |
هِيَ | ثُبِطَتْ | تُثْبَطُ | تُثْبَطَ | تُثْبَطْ | تُثْبَطَنَّ |
هُمَا - مذكر | ثُبِطَا | يُثْبَطَانِ | يُثْبَطَا | يُثْبَطَا | يُثْبَطَانِّ |
هُمَا - مؤنث | ثُبِطَتَا | تُثْبَطَانِ | تُثْبَطَا | تُثْبَطَا | تُثْبَطَانِّ |
هُمْ | ثُبِطُوا | يُثْبَطُونَ | يُثْبَطُوا | يُثْبَطُوا | يُثْبَطُنَّ |
هُنَّ | ثُبِطْنَ | يُثْبَطْنَ | يُثْبَطْنَ | يُثْبَطْنَ | يُثْبَطْنَانِّ |
أَنْتَ | ثُبِطْتَ | تُثْبَطُ | تُثْبَطَ | تُثْبَطْ | تُثْبَطَنَّ |
أَنْتِ | ثُبِطْتِ | تُثْبَطِينَ | تُثْبَطِي | تُثْبَطِي | تُثْبَطِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | ثُبِطْتُمَا | تُثْبَطَانِ | تُثْبَطَا | تُثْبَطَا | تُثْبَطَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | ثُبِطْتُمَا | تُثْبَطَانِ | تُثْبَطَا | تُثْبَطَا | تُثْبَطَانِّ |
أَنْتُمْ | ثُبِطْتُم | تُثْبَطُونَ | تُثْبَطُوا | تُثْبَطُوا | تُثْبَطُنَّ |
أَنْتُنَّ | ثُبِطْتُنَّ | تُثْبَطْنَ | تُثْبَطْنَ | تُثْبَطْنَ | تُثْبَطْنَانِّ |
أَنَا | ثُبِطْتُ | أُثْبَطُ | أُثْبَطَ | أُثْبَطْ | أُثْبَطَنَّ |
نَحْنُ | ثُبِطْنَا | نُثْبَطُ | نُثْبَطَ | نُثْبَطْ | نُثْبَطَنَّ |