إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | حَشَرَ | يَحْشُرُ | يَحْشُرَ | يَحْشُرْ | يَحْشُرَنَّ | ||
هِيَ | حَشَرَتْ | تَحْشُرُ | تَحْشُرَ | تَحْشُرْ | تَحْشُرَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | حَشَرَا | يَحْشُرَانِ | يَحْشُرَا | يَحْشُرَا | يَحْشُرَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | حَشَرَتَا | تَحْشُرَانِ | تَحْشُرَا | تَحْشُرَا | تَحْشُرَانِّ | ||
هُمْ | حَشَرُوا | يَحْشُرُونَ | يَحْشُرُوا | يَحْشُرُوا | يَحْشُرُنَّ | ||
هُنَّ | حَشَرْنَ | يَحْشُرْنَ | يَحْشُرْنَ | يَحْشُرْنَ | يَحْشُرْنَانِّ | ||
أَنْتَ | حَشَرْتَ | تَحْشُرُ | اُحْشُرْ | تَحْشُرَ | تَحْشُرْ | تَحْشُرَنَّ | اُحْشُرَنَّ |
أَنْتِ | حَشَرْتِ | تَحْشُرِينَ | اُحْشُرِي | تَحْشُرِي | تَحْشُرِي | تَحْشُرِنَّ | اُحْشُرِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | حَشَرْتُمَا | تَحْشُرَانِ | اُحْشُرَا | تَحْشُرَا | تَحْشُرَا | تَحْشُرَانِّ | اُحْشُرَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | حَشَرْتُمَا | تَحْشُرَانِ | اُحْشُرَا | تَحْشُرَا | تَحْشُرَا | تَحْشُرَانِّ | اُحْشُرَانِّ |
أَنْتُمْ | حَشَرْتُم | تَحْشُرُونَ | اُحْشُرُوا | تَحْشُرُوا | تَحْشُرُوا | تَحْشُرُنَّ | اُحْشُرُنَّ |
أَنْتُنَّ | حَشَرْتُنَّ | تَحْشُرْنَ | اُحْشُرْنَ | تَحْشُرْنَ | تَحْشُرْنَ | تَحْشُرْنَانِّ | اُحْشُرْنَانِّ |
أَنَا | حَشَرْتُ | أَحْشُرُ | أَحْشُرَ | أَحْشُرْ | أَحْشُرَنَّ | ||
نَحْنُ | حَشَرْنَا | نَحْشُرُ | نَحْشُرَ | نَحْشُرْ | نَحْشُرَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | حُشِرَ | يُحْشَرُ | يُحْشَرَ | يُحْشَرْ | يُحْشَرَنَّ |
هِيَ | حُشِرَتْ | تُحْشَرُ | تُحْشَرَ | تُحْشَرْ | تُحْشَرَنَّ |
هُمَا - مذكر | حُشِرَا | يُحْشَرَانِ | يُحْشَرَا | يُحْشَرَا | يُحْشَرَانِّ |
هُمَا - مؤنث | حُشِرَتَا | تُحْشَرَانِ | تُحْشَرَا | تُحْشَرَا | تُحْشَرَانِّ |
هُمْ | حُشِرُوا | يُحْشَرُونَ | يُحْشَرُوا | يُحْشَرُوا | يُحْشَرُنَّ |
هُنَّ | حُشِرْنَ | يُحْشَرْنَ | يُحْشَرْنَ | يُحْشَرْنَ | يُحْشَرْنَانِّ |
أَنْتَ | حُشِرْتَ | تُحْشَرُ | تُحْشَرَ | تُحْشَرْ | تُحْشَرَنَّ |
أَنْتِ | حُشِرْتِ | تُحْشَرِينَ | تُحْشَرِي | تُحْشَرِي | تُحْشَرِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | حُشِرْتُمَا | تُحْشَرَانِ | تُحْشَرَا | تُحْشَرَا | تُحْشَرَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | حُشِرْتُمَا | تُحْشَرَانِ | تُحْشَرَا | تُحْشَرَا | تُحْشَرَانِّ |
أَنْتُمْ | حُشِرْتُم | تُحْشَرُونَ | تُحْشَرُوا | تُحْشَرُوا | تُحْشَرُنَّ |
أَنْتُنَّ | حُشِرْتُنَّ | تُحْشَرْنَ | تُحْشَرْنَ | تُحْشَرْنَ | تُحْشَرْنَانِّ |
أَنَا | حُشِرْتُ | أُحْشَرُ | أُحْشَرَ | أُحْشَرْ | أُحْشَرَنَّ |
نَحْنُ | حُشِرْنَا | نُحْشَرُ | نُحْشَرَ | نُحْشَرْ | نُحْشَرَنَّ |