إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | شَوطَ | يَشْوَطُ | يَشْوَطَ | يَشْوَطْ | يَشْوَطَنَّ | ||
هِيَ | شَوطَتْ | تَشْوَطُ | تَشْوَطَ | تَشْوَطْ | تَشْوَطَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | شَوطَا | يَشْوَطَانِ | يَشْوَطَا | يَشْوَطَا | يَشْوَطَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | شَوطَتَا | تَشْوَطَانِ | تَشْوَطَا | تَشْوَطَا | تَشْوَطَانِّ | ||
هُمْ | شَوطُوا | يَشْوَطُونَ | يَشْوَطُوا | يَشْوَطُوا | يَشْوَطُنَّ | ||
هُنَّ | شَوطْنَ | يَشْوَطْنَ | يَشْوَطْنَ | يَشْوَطْنَ | يَشْوَطْنَانِّ | ||
أَنْتَ | شَوطْتَ | تَشْوَطُ | اِشْوَطْ | تَشْوَطَ | تَشْوَطْ | تَشْوَطَنَّ | اِشْوَطَنَّ |
أَنْتِ | شَوطْتِ | تَشْوَطِينَ | اِشْوَطِي | تَشْوَطِي | تَشْوَطِي | تَشْوَطِنَّ | اِشْوَطِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | شَوطْتُمَا | تَشْوَطَانِ | اِشْوَطَا | تَشْوَطَا | تَشْوَطَا | تَشْوَطَانِّ | اِشْوَطَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | شَوطْتُمَا | تَشْوَطَانِ | اِشْوَطَا | تَشْوَطَا | تَشْوَطَا | تَشْوَطَانِّ | اِشْوَطَانِّ |
أَنْتُمْ | شَوطْتُم | تَشْوَطُونَ | اِشْوَطُوا | تَشْوَطُوا | تَشْوَطُوا | تَشْوَطُنَّ | اِشْوَطُنَّ |
أَنْتُنَّ | شَوطْتُنَّ | تَشْوَطْنَ | اِشْوَطْنَ | تَشْوَطْنَ | تَشْوَطْنَ | تَشْوَطْنَانِّ | اِشْوَطْنَانِّ |
أَنَا | شَوطْتُ | أَشْوَطُ | أَشْوَطَ | أَشْوَطْ | أَشْوَطَنَّ | ||
نَحْنُ | شَوطْنَا | نَشْوَطُ | نَشْوَطَ | نَشْوَطْ | نَشْوَطَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | شُوِطَ | يُشْوَطُ | يُشْوَطَ | يُشْوَطْ | يُشْوَطَنَّ |
هِيَ | شُوِطَتْ | تُشْوَطُ | تُشْوَطَ | تُشْوَطْ | تُشْوَطَنَّ |
هُمَا - مذكر | شُوِطَا | يُشْوَطَانِ | يُشْوَطَا | يُشْوَطَا | يُشْوَطَانِّ |
هُمَا - مؤنث | شُوِطَتَا | تُشْوَطَانِ | تُشْوَطَا | تُشْوَطَا | تُشْوَطَانِّ |
هُمْ | شُوِطُوا | يُشْوَطُونَ | يُشْوَطُوا | يُشْوَطُوا | يُشْوَطُنَّ |
هُنَّ | شُوِطْنَ | يُشْوَطْنَ | يُشْوَطْنَ | يُشْوَطْنَ | يُشْوَطْنَانِّ |
أَنْتَ | شُوِطْتَ | تُشْوَطُ | تُشْوَطَ | تُشْوَطْ | تُشْوَطَنَّ |
أَنْتِ | شُوِطْتِ | تُشْوَطِينَ | تُشْوَطِي | تُشْوَطِي | تُشْوَطِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | شُوِطْتُمَا | تُشْوَطَانِ | تُشْوَطَا | تُشْوَطَا | تُشْوَطَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | شُوِطْتُمَا | تُشْوَطَانِ | تُشْوَطَا | تُشْوَطَا | تُشْوَطَانِّ |
أَنْتُمْ | شُوِطْتُم | تُشْوَطُونَ | تُشْوَطُوا | تُشْوَطُوا | تُشْوَطُنَّ |
أَنْتُنَّ | شُوِطْتُنَّ | تُشْوَطْنَ | تُشْوَطْنَ | تُشْوَطْنَ | تُشْوَطْنَانِّ |
أَنَا | شُوِطْتُ | أُشْوَطُ | أُشْوَطَ | أُشْوَطْ | أُشْوَطَنَّ |
نَحْنُ | شُوِطْنَا | نُشْوَطُ | نُشْوَطَ | نُشْوَطْ | نُشْوَطَنَّ |