اسم الفاعل: سَارّ
اسم المفعول: مَسْرُور
المصدر: مَسَرَّة/سُرُور/سُرّ/سُرَّى/تَسِرَّة/سَرّ
الأساس: سَرَّ
الفعل المبني للمعلوم الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | سَرَا | يَسْرُو | | يَسْرُوَ | يَسْرُ | يَسْرُوَنَّ | |
هِيَ | سَرَتْ | تَسْرُو | | تَسْرُوَ | تَسْرُ | تَسْرُوَنَّ | |
هُمَا - مذكر | سَرَوَا | يَسْرُوَانِ | | يَسْرُوَا | يَسْرُوَا | يَسْرُوَانِّ | |
هُمَا - مؤنث | سَرَتَا | تَسْرُوَانِ | | تَسْرُوَا | تَسْرُوَا | تَسْرُوَانِّ | |
هُمْ | سَرَوْا | يَسْرُونَ | | يَسْرُوا | يَسْرُوا | يَسْرُنَّ | |
هُنَّ | سَرَوْنَ | يَسْرُونَ | | يَسْرُونَ | يَسْرُونَ | يَسْرُونَانِّ | |
أَنْتَ | سَرَوْتَ | تَسْرُو | اُسْرُ | تَسْرُوَ | تَسْرُ | تَسْرُوَنَّ | اُسْرُوَنَّ |
أَنْتِ | سَرَوْتِ | تَسْرُوِينَ | اُسْرِي | تَسْرِي | تَسْرِي | تَسْرِنَّ | اُسْرِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | سَرَوْتُمَا | تَسْرُوَانِ | اُسْرُوَا | تَسْرُوَا | تَسْرُوَا | تَسْرُوَانِّ | اُسْرُوَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | سَرَوْتُمَا | تَسْرُوَانِ | اُسْرُوَا | تَسْرُوَا | تَسْرُوَا | تَسْرُوَانِّ | اُسْرُوَانِّ |
أَنْتُمْ | سَرَوْتُم | تَسْرُونَ | اُسْرُوا | تَسْرُوا | تَسْرُوا | تَسْرُنَّ | اُسْرُنَّ |
أَنْتُنَّ | سَرَوْتُنَّ | تَسْرُونَ | اُسْرُونَ | تَسْرُونَ | تَسْرُونَ | تَسْرُونَانِّ | اُسْرُونَانِّ |
أَنَا | سَرَوْتُ | أَسْرُو | | أَسْرُوَ | أَسْرُ | أَسْرُوَنَّ | |
نَحْنُ | سَرَوْنَا | نَسْرُو | | نَسْرُوَ | نَسْرُ | نَسْرُوَنَّ | |
الفعل المبني للمجهول الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | سُرِيَ | يُسْرَى | يُسْرَى | يُسْرَ | يُسْرَيَنَّ |
هِيَ | سُرِيَتْ | تُسْرَى | تُسْرَى | تُسْرَ | تُسْرَيَنَّ |
هُمَا - مذكر | سُرِيَا | يُسْرَيَانِ | يُسْرَيَا | يُسْرَيَا | يُسْرَيَانِّ |
هُمَا - مؤنث | سُرِيَتَا | تُسْرَيَانِ | تُسْرَيَا | تُسْرَيَا | تُسْرَيَانِّ |
هُمْ | سُرُوا | يُسْرَوْنَ | يُسْرَوْا | يُسْرَوْا | يُسْرُنَّ |
هُنَّ | سُرِينَ | يُسْرَيْنَ | يُسْرَيْنَ | يُسْرَيْنَ | يُسْرَيْنَانِّ |
أَنْتَ | سُرِيتَ | تُسْرَى | تُسْرَى | تُسْرَ | تُسْرَيَنَّ |
أَنْتِ | سُرِيتِ | تُسْرَيْنَ | تُسْرَيْ | تُسْرَيْ | تُسْرَيِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | سُرِيتُمَا | تُسْرَيَانِ | تُسْرَيَا | تُسْرَيَا | تُسْرَيَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | سُرِيتُمَا | تُسْرَيَانِ | تُسْرَيَا | تُسْرَيَا | تُسْرَيَانِّ |
أَنْتُمْ | سُرِيتُم | تُسْرَوْنَ | تُسْرَوْا | تُسْرَوْا | تُسْرُنَّ |
أَنْتُنَّ | سُرِيتُنَّ | تُسْرَيْنَ | تُسْرَيْنَ | تُسْرَيْنَ | تُسْرَيْنَانِّ |
أَنَا | سُرِيتُ | أُسْرَى | أُسْرَى | أُسْرَ | أُسْرَيَنَّ |
نَحْنُ | سُرِينَا | نُسْرَى | نُسْرَى | نُسْرَ | نُسْرَيَنَّ |