إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | شَبَحَ | يَشْبَحُ | يَشْبَحَ | يَشْبَحْ | يَشْبَحَنَّ | ||
هِيَ | شَبَحَتْ | تَشْبَحُ | تَشْبَحَ | تَشْبَحْ | تَشْبَحَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | شَبَحَا | يَشْبَحَانِ | يَشْبَحَا | يَشْبَحَا | يَشْبَحَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | شَبَحَتَا | تَشْبَحَانِ | تَشْبَحَا | تَشْبَحَا | تَشْبَحَانِّ | ||
هُمْ | شَبَحُوا | يَشْبَحُونَ | يَشْبَحُوا | يَشْبَحُوا | يَشْبَحُنَّ | ||
هُنَّ | شَبَحْنَ | يَشْبَحْنَ | يَشْبَحْنَ | يَشْبَحْنَ | يَشْبَحْنَانِّ | ||
أَنْتَ | شَبَحْتَ | تَشْبَحُ | اِشْبَحْ | تَشْبَحَ | تَشْبَحْ | تَشْبَحَنَّ | اِشْبَحَنَّ |
أَنْتِ | شَبَحْتِ | تَشْبَحِينَ | اِشْبَحِي | تَشْبَحِي | تَشْبَحِي | تَشْبَحِنَّ | اِشْبَحِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | شَبَحْتُمَا | تَشْبَحَانِ | اِشْبَحَا | تَشْبَحَا | تَشْبَحَا | تَشْبَحَانِّ | اِشْبَحَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | شَبَحْتُمَا | تَشْبَحَانِ | اِشْبَحَا | تَشْبَحَا | تَشْبَحَا | تَشْبَحَانِّ | اِشْبَحَانِّ |
أَنْتُمْ | شَبَحْتُم | تَشْبَحُونَ | اِشْبَحُوا | تَشْبَحُوا | تَشْبَحُوا | تَشْبَحُنَّ | اِشْبَحُنَّ |
أَنْتُنَّ | شَبَحْتُنَّ | تَشْبَحْنَ | اِشْبَحْنَ | تَشْبَحْنَ | تَشْبَحْنَ | تَشْبَحْنَانِّ | اِشْبَحْنَانِّ |
أَنَا | شَبَحْتُ | أَشْبَحُ | أَشْبَحَ | أَشْبَحْ | أَشْبَحَنَّ | ||
نَحْنُ | شَبَحْنَا | نَشْبَحُ | نَشْبَحَ | نَشْبَحْ | نَشْبَحَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | شُبِحَ | يُشْبَحُ | يُشْبَحَ | يُشْبَحْ | يُشْبَحَنَّ |
هِيَ | شُبِحَتْ | تُشْبَحُ | تُشْبَحَ | تُشْبَحْ | تُشْبَحَنَّ |
هُمَا - مذكر | شُبِحَا | يُشْبَحَانِ | يُشْبَحَا | يُشْبَحَا | يُشْبَحَانِّ |
هُمَا - مؤنث | شُبِحَتَا | تُشْبَحَانِ | تُشْبَحَا | تُشْبَحَا | تُشْبَحَانِّ |
هُمْ | شُبِحُوا | يُشْبَحُونَ | يُشْبَحُوا | يُشْبَحُوا | يُشْبَحُنَّ |
هُنَّ | شُبِحْنَ | يُشْبَحْنَ | يُشْبَحْنَ | يُشْبَحْنَ | يُشْبَحْنَانِّ |
أَنْتَ | شُبِحْتَ | تُشْبَحُ | تُشْبَحَ | تُشْبَحْ | تُشْبَحَنَّ |
أَنْتِ | شُبِحْتِ | تُشْبَحِينَ | تُشْبَحِي | تُشْبَحِي | تُشْبَحِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | شُبِحْتُمَا | تُشْبَحَانِ | تُشْبَحَا | تُشْبَحَا | تُشْبَحَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | شُبِحْتُمَا | تُشْبَحَانِ | تُشْبَحَا | تُشْبَحَا | تُشْبَحَانِّ |
أَنْتُمْ | شُبِحْتُم | تُشْبَحُونَ | تُشْبَحُوا | تُشْبَحُوا | تُشْبَحُنَّ |
أَنْتُنَّ | شُبِحْتُنَّ | تُشْبَحْنَ | تُشْبَحْنَ | تُشْبَحْنَ | تُشْبَحْنَانِّ |
أَنَا | شُبِحْتُ | أُشْبَحُ | أُشْبَحَ | أُشْبَحْ | أُشْبَحَنَّ |
نَحْنُ | شُبِحْنَا | نُشْبَحُ | نُشْبَحَ | نُشْبَحْ | نُشْبَحَنَّ |