إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | شَهِدَ | يَشْهَدُ | يَشْهَدَ | يَشْهَدْ | يَشْهَدَنَّ | ||
هِيَ | شَهِدَتْ | تَشْهَدُ | تَشْهَدَ | تَشْهَدْ | تَشْهَدَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | شَهِدَا | يَشْهَدَانِ | يَشْهَدَا | يَشْهَدَا | يَشْهَدَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | شَهِدَتَا | تَشْهَدَانِ | تَشْهَدَا | تَشْهَدَا | تَشْهَدَانِّ | ||
هُمْ | شَهِدُوا | يَشْهَدُونَ | يَشْهَدُوا | يَشْهَدُوا | يَشْهَدُنَّ | ||
هُنَّ | شَهِدْنَ | يَشْهَدْنَ | يَشْهَدْنَ | يَشْهَدْنَ | يَشْهَدْنَانِّ | ||
أَنْتَ | شَهِدْتَ | تَشْهَدُ | اِشْهَدْ | تَشْهَدَ | تَشْهَدْ | تَشْهَدَنَّ | اِشْهَدَنَّ |
أَنْتِ | شَهِدْتِ | تَشْهَدِينَ | اِشْهَدِي | تَشْهَدِي | تَشْهَدِي | تَشْهَدِنَّ | اِشْهَدِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | شَهِدْتُمَا | تَشْهَدَانِ | اِشْهَدَا | تَشْهَدَا | تَشْهَدَا | تَشْهَدَانِّ | اِشْهَدَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | شَهِدْتُمَا | تَشْهَدَانِ | اِشْهَدَا | تَشْهَدَا | تَشْهَدَا | تَشْهَدَانِّ | اِشْهَدَانِّ |
أَنْتُمْ | شَهِدْتُم | تَشْهَدُونَ | اِشْهَدُوا | تَشْهَدُوا | تَشْهَدُوا | تَشْهَدُنَّ | اِشْهَدُنَّ |
أَنْتُنَّ | شَهِدْتُنَّ | تَشْهَدْنَ | اِشْهَدْنَ | تَشْهَدْنَ | تَشْهَدْنَ | تَشْهَدْنَانِّ | اِشْهَدْنَانِّ |
أَنَا | شَهِدْتُ | أَشْهَدُ | أَشْهَدَ | أَشْهَدْ | أَشْهَدَنَّ | ||
نَحْنُ | شَهِدْنَا | نَشْهَدُ | نَشْهَدَ | نَشْهَدْ | نَشْهَدَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | شُهِدَ | يُشْهَدُ | يُشْهَدَ | يُشْهَدْ | يُشْهَدَنَّ |
هِيَ | شُهِدَتْ | تُشْهَدُ | تُشْهَدَ | تُشْهَدْ | تُشْهَدَنَّ |
هُمَا - مذكر | شُهِدَا | يُشْهَدَانِ | يُشْهَدَا | يُشْهَدَا | يُشْهَدَانِّ |
هُمَا - مؤنث | شُهِدَتَا | تُشْهَدَانِ | تُشْهَدَا | تُشْهَدَا | تُشْهَدَانِّ |
هُمْ | شُهِدُوا | يُشْهَدُونَ | يُشْهَدُوا | يُشْهَدُوا | يُشْهَدُنَّ |
هُنَّ | شُهِدْنَ | يُشْهَدْنَ | يُشْهَدْنَ | يُشْهَدْنَ | يُشْهَدْنَانِّ |
أَنْتَ | شُهِدْتَ | تُشْهَدُ | تُشْهَدَ | تُشْهَدْ | تُشْهَدَنَّ |
أَنْتِ | شُهِدْتِ | تُشْهَدِينَ | تُشْهَدِي | تُشْهَدِي | تُشْهَدِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | شُهِدْتُمَا | تُشْهَدَانِ | تُشْهَدَا | تُشْهَدَا | تُشْهَدَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | شُهِدْتُمَا | تُشْهَدَانِ | تُشْهَدَا | تُشْهَدَا | تُشْهَدَانِّ |
أَنْتُمْ | شُهِدْتُم | تُشْهَدُونَ | تُشْهَدُوا | تُشْهَدُوا | تُشْهَدُنَّ |
أَنْتُنَّ | شُهِدْتُنَّ | تُشْهَدْنَ | تُشْهَدْنَ | تُشْهَدْنَ | تُشْهَدْنَانِّ |
أَنَا | شُهِدْتُ | أُشْهَدُ | أُشْهَدَ | أُشْهَدْ | أُشْهَدَنَّ |
نَحْنُ | شُهِدْنَا | نُشْهَدُ | نُشْهَدَ | نُشْهَدْ | نُشْهَدَنَّ |