إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | سَوْفَ | يَسْوَفُ | يَسْوَفَ | يَسْوَفْ | يَسْوَفَنَّ | ||
هِيَ | سَوْفَتْ | تَسْوَفُ | تَسْوَفَ | تَسْوَفْ | تَسْوَفَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | سَوْفَا | يَسْوَفَانِ | يَسْوَفَا | يَسْوَفَا | يَسْوَفَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | سَوْفَتَا | تَسْوَفَانِ | تَسْوَفَا | تَسْوَفَا | تَسْوَفَانِّ | ||
هُمْ | سَوْفُوا | يَسْوَفُونَ | يَسْوَفُوا | يَسْوَفُوا | يَسْوَفُنَّ | ||
هُنَّ | سَوْفْنَ | يَسْوَفْنَ | يَسْوَفْنَ | يَسْوَفْنَ | يَسْوَفْنَانِّ | ||
أَنْتَ | سَوْفْتَ | تَسْوَفُ | اِسْوَفْ | تَسْوَفَ | تَسْوَفْ | تَسْوَفَنَّ | اِسْوَفَنَّ |
أَنْتِ | سَوْفْتِ | تَسْوَفِينَ | اِسْوَفِي | تَسْوَفِي | تَسْوَفِي | تَسْوَفِنَّ | اِسْوَفِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | سَوْفْتُمَا | تَسْوَفَانِ | اِسْوَفَا | تَسْوَفَا | تَسْوَفَا | تَسْوَفَانِّ | اِسْوَفَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | سَوْفْتُمَا | تَسْوَفَانِ | اِسْوَفَا | تَسْوَفَا | تَسْوَفَا | تَسْوَفَانِّ | اِسْوَفَانِّ |
أَنْتُمْ | سَوْفْتُم | تَسْوَفُونَ | اِسْوَفُوا | تَسْوَفُوا | تَسْوَفُوا | تَسْوَفُنَّ | اِسْوَفُنَّ |
أَنْتُنَّ | سَوْفْتُنَّ | تَسْوَفْنَ | اِسْوَفْنَ | تَسْوَفْنَ | تَسْوَفْنَ | تَسْوَفْنَانِّ | اِسْوَفْنَانِّ |
أَنَا | سَوْفْتُ | أَسْوَفُ | أَسْوَفَ | أَسْوَفْ | أَسْوَفَنَّ | ||
نَحْنُ | سَوْفْنَا | نَسْوَفُ | نَسْوَفَ | نَسْوَفْ | نَسْوَفَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | سُوِفَ | يُسْوَفُ | يُسْوَفَ | يُسْوَفْ | يُسْوَفَنَّ |
هِيَ | سُوِفَتْ | تُسْوَفُ | تُسْوَفَ | تُسْوَفْ | تُسْوَفَنَّ |
هُمَا - مذكر | سُوِفَا | يُسْوَفَانِ | يُسْوَفَا | يُسْوَفَا | يُسْوَفَانِّ |
هُمَا - مؤنث | سُوِفَتَا | تُسْوَفَانِ | تُسْوَفَا | تُسْوَفَا | تُسْوَفَانِّ |
هُمْ | سُوِفُوا | يُسْوَفُونَ | يُسْوَفُوا | يُسْوَفُوا | يُسْوَفُنَّ |
هُنَّ | سُوِفْنَ | يُسْوَفْنَ | يُسْوَفْنَ | يُسْوَفْنَ | يُسْوَفْنَانِّ |
أَنْتَ | سُوِفْتَ | تُسْوَفُ | تُسْوَفَ | تُسْوَفْ | تُسْوَفَنَّ |
أَنْتِ | سُوِفْتِ | تُسْوَفِينَ | تُسْوَفِي | تُسْوَفِي | تُسْوَفِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | سُوِفْتُمَا | تُسْوَفَانِ | تُسْوَفَا | تُسْوَفَا | تُسْوَفَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | سُوِفْتُمَا | تُسْوَفَانِ | تُسْوَفَا | تُسْوَفَا | تُسْوَفَانِّ |
أَنْتُمْ | سُوِفْتُم | تُسْوَفُونَ | تُسْوَفُوا | تُسْوَفُوا | تُسْوَفُنَّ |
أَنْتُنَّ | سُوِفْتُنَّ | تُسْوَفْنَ | تُسْوَفْنَ | تُسْوَفْنَ | تُسْوَفْنَانِّ |
أَنَا | سُوِفْتُ | أُسْوَفُ | أُسْوَفَ | أُسْوَفْ | أُسْوَفَنَّ |
نَحْنُ | سُوِفْنَا | نُسْوَفُ | نُسْوَفَ | نُسْوَفْ | نُسْوَفَنَّ |