إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | سَبَّ | يَسُبُّ | يَسُبَّ | يَسْبُبْ | يَسُبَّنَّ | ||
هِيَ | سَبَّتْ | تَسُبُّ | تَسُبَّ | تَسْبُبْ | تَسُبَّنَّ | ||
هُمَا - مذكر | سَبَّا | يَسُبَّانِ | يَسُبَّا | يَسُبَّا | يَسُبَّانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | سَبَّتَا | تَسُبَّانِ | تَسُبَّا | تَسُبَّا | تَسُبَّانِّ | ||
هُمْ | سَبُّوا | يَسُبُّونَ | يَسُبُّوا | يَسُبُّوا | يَسُبُّنَّ | ||
هُنَّ | سَبَبْنَ | يَسْبُبْنَ | يَسْبُبْنَ | يَسْبُبْنَ | يَسْبُبْنَانِّ | ||
أَنْتَ | سَبَبْتَ | تَسُبُّ | اُسْبُبْ | تَسُبَّ | تَسْبُبْ | تَسُبَّنَّ | سُبَّنَّ |
أَنْتِ | سَبَبْتِ | تَسُبِّينَ | سُبِّي | تَسُبِّي | تَسُبِّي | تَسُبِّنَّ | سُبِّنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | سَبَبْتُمَا | تَسُبَّانِ | سُبَّا | تَسُبَّا | تَسُبَّا | تَسُبَّانِّ | سُبَّانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | سَبَبْتُمَا | تَسُبَّانِ | سُبَّا | تَسُبَّا | تَسُبَّا | تَسُبَّانِّ | سُبَّانِّ |
أَنْتُمْ | سَبَبْتُم | تَسُبُّونَ | سُبُّوا | تَسُبُّوا | تَسُبُّوا | تَسُبُّنَّ | سُبُّنَّ |
أَنْتُنَّ | سَبَبْتُنَّ | تَسْبُبْنَ | اُسْبُبْنَ | تَسْبُبْنَ | تَسْبُبْنَ | تَسْبُبْنَانِّ | اُسْبُبْنَانِّ |
أَنَا | سَبَبْتُ | أَسُبُّ | أَسُبَّ | أَسْبُبْ | أَسُبَّنَّ | ||
نَحْنُ | سَبَبْنَا | نَسُبُّ | نَسُبَّ | نَسْبُبْ | نَسُبَّنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | سُبَّ | يُسَبُّ | يُسَبَّ | يُسْبَبْ | يُسَبَّنَّ |
هِيَ | سُبَّتْ | تُسَبُّ | تُسَبَّ | تُسْبَبْ | تُسَبَّنَّ |
هُمَا - مذكر | سُبَّا | يُسَبَّانِ | يُسَبَّا | يُسَبَّا | يُسَبَّانِّ |
هُمَا - مؤنث | سُبَّتَا | تُسَبَّانِ | تُسَبَّا | تُسَبَّا | تُسَبَّانِّ |
هُمْ | سُبُّوا | يُسَبُّونَ | يُسَبُّوا | يُسَبُّوا | يُسَبُّنَّ |
هُنَّ | سُبِبْنَ | يُسْبَبْنَ | يُسْبَبْنَ | يُسْبَبْنَ | يُسْبَبْنَانِّ |
أَنْتَ | سُبِبْتَ | تُسَبُّ | تُسَبَّ | تُسْبَبْ | تُسَبَّنَّ |
أَنْتِ | سُبِبْتِ | تُسَبِّينَ | تُسَبِّي | تُسَبِّي | تُسَبِّنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | سُبِبْتُمَا | تُسَبَّانِ | تُسَبَّا | تُسَبَّا | تُسَبَّانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | سُبِبْتُمَا | تُسَبَّانِ | تُسَبَّا | تُسَبَّا | تُسَبَّانِّ |
أَنْتُمْ | سُبِبْتُم | تُسَبُّونَ | تُسَبُّوا | تُسَبُّوا | تُسَبُّنَّ |
أَنْتُنَّ | سُبِبْتُنَّ | تُسْبَبْنَ | تُسْبَبْنَ | تُسْبَبْنَ | تُسْبَبْنَانِّ |
أَنَا | سُبِبْتُ | أُسَبُّ | أُسَبَّ | أُسْبَبْ | أُسَبَّنَّ |
نَحْنُ | سُبِبْنَا | نُسَبُّ | نُسَبَّ | نُسْبَبْ | نُسَبَّنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | سَابَ | يَسِيبُ | يَسِيبَ | يَسِبْ | يَسِيبَنَّ | ||
هِيَ | سَابَتْ | تَسِيبُ | تَسِيبَ | تَسِبْ | تَسِيبَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | سَابَا | يَسِيبَانِ | يَسِيبَا | يَسِيبَا | يَسِيبَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | سَابَتَا | تَسِيبَانِ | تَسِيبَا | تَسِيبَا | تَسِيبَانِّ | ||
هُمْ | سَابُوا | يَسِيبُونَ | يَسِيبُوا | يَسِيبُوا | يَسِيبُنَّ | ||
هُنَّ | سِبْنَ | يَسِبْنَ | يَسِبْنَ | يَسِبْنَ | يَسِبْنَانِّ | ||
أَنْتَ | سِبْتَ | تَسِيبُ | سِبْ | تَسِيبَ | تَسِبْ | تَسِيبَنَّ | سِيبَنَّ |
أَنْتِ | سِبْتِ | تَسِيبِينَ | سِيبِي | تَسِيبِي | تَسِيبِي | تَسِيبِنَّ | سِيبِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | سِبْتُمَا | تَسِيبَانِ | سِيبَا | تَسِيبَا | تَسِيبَا | تَسِيبَانِّ | سِيبَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | سِبْتُمَا | تَسِيبَانِ | سِيبَا | تَسِيبَا | تَسِيبَا | تَسِيبَانِّ | سِيبَانِّ |
أَنْتُمْ | سِبْتُم | تَسِيبُونَ | سِيبُوا | تَسِيبُوا | تَسِيبُوا | تَسِيبُنَّ | سِيبُنَّ |
أَنْتُنَّ | سِبْتُنَّ | تَسِبْنَ | سِبْنَ | تَسِبْنَ | تَسِبْنَ | تَسِبْنَانِّ | سِبْنَانِّ |
أَنَا | سِبْتُ | أَسِيبُ | أَسِيبَ | أَسِبْ | أَسِيبَنَّ | ||
نَحْنُ | سِبْنَا | نَسِيبُ | نَسِيبَ | نَسِبْ | نَسِيبَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | |||||
هِيَ | |||||
هُمَا - مذكر | |||||
هُمَا - مؤنث | |||||
هُمْ | |||||
هُنَّ | |||||
أَنْتَ | |||||
أَنْتِ | |||||
أَنْتُمَا - مذكر | |||||
أَنْتُمَا - مؤنث | |||||
أَنْتُمْ | |||||
أَنْتُنَّ | |||||
أَنَا | |||||
نَحْنُ |