اسم الفاعل: غَالِب
اسم المفعول: مَغْلُوب
المصدر: غَلَب/غَلْب/غَلَبَة/مَغْلَب/مَغْلَبَة/غَلَابِيَة/غُلُبَّى/غِلِبَّى/غُلُبَّة/غَلُبَّة
الأساس: غَلَبَ
الفعل المبني للمعلوم الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | غَلَبَ | يَغْلِبُ | | يَغْلِبَ | يَغْلِبْ | يَغْلِبَنَّ | |
هِيَ | غَلَبَتْ | تَغْلِبُ | | تَغْلِبَ | تَغْلِبْ | تَغْلِبَنَّ | |
هُمَا - مذكر | غَلَبَا | يَغْلِبَانِ | | يَغْلِبَا | يَغْلِبَا | يَغْلِبَانِّ | |
هُمَا - مؤنث | غَلَبَتَا | تَغْلِبَانِ | | تَغْلِبَا | تَغْلِبَا | تَغْلِبَانِّ | |
هُمْ | غَلَبُوا | يَغْلِبُونَ | | يَغْلِبُوا | يَغْلِبُوا | يَغْلِبُنَّ | |
هُنَّ | غَلَبْنَ | يَغْلِبْنَ | | يَغْلِبْنَ | يَغْلِبْنَ | يَغْلِبْنَانِّ | |
أَنْتَ | غَلَبْتَ | تَغْلِبُ | اِغْلِبْ | تَغْلِبَ | تَغْلِبْ | تَغْلِبَنَّ | اِغْلِبَنَّ |
أَنْتِ | غَلَبْتِ | تَغْلِبِينَ | اِغْلِبِي | تَغْلِبِي | تَغْلِبِي | تَغْلِبِنَّ | اِغْلِبِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | غَلَبْتُمَا | تَغْلِبَانِ | اِغْلِبَا | تَغْلِبَا | تَغْلِبَا | تَغْلِبَانِّ | اِغْلِبَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | غَلَبْتُمَا | تَغْلِبَانِ | اِغْلِبَا | تَغْلِبَا | تَغْلِبَا | تَغْلِبَانِّ | اِغْلِبَانِّ |
أَنْتُمْ | غَلَبْتُم | تَغْلِبُونَ | اِغْلِبُوا | تَغْلِبُوا | تَغْلِبُوا | تَغْلِبُنَّ | اِغْلِبُنَّ |
أَنْتُنَّ | غَلَبْتُنَّ | تَغْلِبْنَ | اِغْلِبْنَ | تَغْلِبْنَ | تَغْلِبْنَ | تَغْلِبْنَانِّ | اِغْلِبْنَانِّ |
أَنَا | غَلَبْتُ | أَغْلِبُ | | أَغْلِبَ | أَغْلِبْ | أَغْلِبَنَّ | |
نَحْنُ | غَلَبْنَا | نَغْلِبُ | | نَغْلِبَ | نَغْلِبْ | نَغْلِبَنَّ | |
الفعل المبني للمجهول الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | غُلِبَ | يُغْلَبُ | يُغْلَبَ | يُغْلَبْ | يُغْلَبَنَّ |
هِيَ | غُلِبَتْ | تُغْلَبُ | تُغْلَبَ | تُغْلَبْ | تُغْلَبَنَّ |
هُمَا - مذكر | غُلِبَا | يُغْلَبَانِ | يُغْلَبَا | يُغْلَبَا | يُغْلَبَانِّ |
هُمَا - مؤنث | غُلِبَتَا | تُغْلَبَانِ | تُغْلَبَا | تُغْلَبَا | تُغْلَبَانِّ |
هُمْ | غُلِبُوا | يُغْلَبُونَ | يُغْلَبُوا | يُغْلَبُوا | يُغْلَبُنَّ |
هُنَّ | غُلِبْنَ | يُغْلَبْنَ | يُغْلَبْنَ | يُغْلَبْنَ | يُغْلَبْنَانِّ |
أَنْتَ | غُلِبْتَ | تُغْلَبُ | تُغْلَبَ | تُغْلَبْ | تُغْلَبَنَّ |
أَنْتِ | غُلِبْتِ | تُغْلَبِينَ | تُغْلَبِي | تُغْلَبِي | تُغْلَبِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | غُلِبْتُمَا | تُغْلَبَانِ | تُغْلَبَا | تُغْلَبَا | تُغْلَبَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | غُلِبْتُمَا | تُغْلَبَانِ | تُغْلَبَا | تُغْلَبَا | تُغْلَبَانِّ |
أَنْتُمْ | غُلِبْتُم | تُغْلَبُونَ | تُغْلَبُوا | تُغْلَبُوا | تُغْلَبُنَّ |
أَنْتُنَّ | غُلِبْتُنَّ | تُغْلَبْنَ | تُغْلَبْنَ | تُغْلَبْنَ | تُغْلَبْنَانِّ |
أَنَا | غُلِبْتُ | أُغْلَبُ | أُغْلَبَ | أُغْلَبْ | أُغْلَبَنَّ |
نَحْنُ | غُلِبْنَا | نُغْلَبُ | نُغْلَبَ | نُغْلَبْ | نُغْلَبَنَّ |