إضغط على الفعل في الأسفل لرؤية التصريف
الضمير | الماضي | المضارع | الأمر | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد | الأمر - نون التوكيد |
هُوَ | بَهَلَ | يَبْهَلُ | يَبْهَلَ | يَبْهَلْ | يَبْهَلَنَّ | ||
هِيَ | بَهَلَتْ | تَبْهَلُ | تَبْهَلَ | تَبْهَلْ | تَبْهَلَنَّ | ||
هُمَا - مذكر | بَهَلَا | يَبْهَلَانِ | يَبْهَلَا | يَبْهَلَا | يَبْهَلَانِّ | ||
هُمَا - مؤنث | بَهَلَتَا | تَبْهَلَانِ | تَبْهَلَا | تَبْهَلَا | تَبْهَلَانِّ | ||
هُمْ | بَهَلُوا | يَبْهَلُونَ | يَبْهَلُوا | يَبْهَلُوا | يَبْهَلُنَّ | ||
هُنَّ | بَهَلْنَ | يَبْهَلْنَ | يَبْهَلْنَ | يَبْهَلْنَ | يَبْهَلْنَانِّ | ||
أَنْتَ | بَهَلْتَ | تَبْهَلُ | اِبْهَلْ | تَبْهَلَ | تَبْهَلْ | تَبْهَلَنَّ | اِبْهَلَنَّ |
أَنْتِ | بَهَلْتِ | تَبْهَلِينَ | اِبْهَلِي | تَبْهَلِي | تَبْهَلِي | تَبْهَلِنَّ | اِبْهَلِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | بَهَلْتُمَا | تَبْهَلَانِ | اِبْهَلَا | تَبْهَلَا | تَبْهَلَا | تَبْهَلَانِّ | اِبْهَلَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | بَهَلْتُمَا | تَبْهَلَانِ | اِبْهَلَا | تَبْهَلَا | تَبْهَلَا | تَبْهَلَانِّ | اِبْهَلَانِّ |
أَنْتُمْ | بَهَلْتُم | تَبْهَلُونَ | اِبْهَلُوا | تَبْهَلُوا | تَبْهَلُوا | تَبْهَلُنَّ | اِبْهَلُنَّ |
أَنْتُنَّ | بَهَلْتُنَّ | تَبْهَلْنَ | اِبْهَلْنَ | تَبْهَلْنَ | تَبْهَلْنَ | تَبْهَلْنَانِّ | اِبْهَلْنَانِّ |
أَنَا | بَهَلْتُ | أَبْهَلُ | أَبْهَلَ | أَبْهَلْ | أَبْهَلَنَّ | ||
نَحْنُ | بَهَلْنَا | نَبْهَلُ | نَبْهَلَ | نَبْهَلْ | نَبْهَلَنَّ |
الضمير | الماضي | المضارع | المضارع - المنصوب | المضارع - المجزوم | المضارع - نون التوكيد |
هُوَ | بُهِلَ | يُبْهَلُ | يُبْهَلَ | يُبْهَلْ | يُبْهَلَنَّ |
هِيَ | بُهِلَتْ | تُبْهَلُ | تُبْهَلَ | تُبْهَلْ | تُبْهَلَنَّ |
هُمَا - مذكر | بُهِلَا | يُبْهَلَانِ | يُبْهَلَا | يُبْهَلَا | يُبْهَلَانِّ |
هُمَا - مؤنث | بُهِلَتَا | تُبْهَلَانِ | تُبْهَلَا | تُبْهَلَا | تُبْهَلَانِّ |
هُمْ | بُهِلُوا | يُبْهَلُونَ | يُبْهَلُوا | يُبْهَلُوا | يُبْهَلُنَّ |
هُنَّ | بُهِلْنَ | يُبْهَلْنَ | يُبْهَلْنَ | يُبْهَلْنَ | يُبْهَلْنَانِّ |
أَنْتَ | بُهِلْتَ | تُبْهَلُ | تُبْهَلَ | تُبْهَلْ | تُبْهَلَنَّ |
أَنْتِ | بُهِلْتِ | تُبْهَلِينَ | تُبْهَلِي | تُبْهَلِي | تُبْهَلِنَّ |
أَنْتُمَا - مذكر | بُهِلْتُمَا | تُبْهَلَانِ | تُبْهَلَا | تُبْهَلَا | تُبْهَلَانِّ |
أَنْتُمَا - مؤنث | بُهِلْتُمَا | تُبْهَلَانِ | تُبْهَلَا | تُبْهَلَا | تُبْهَلَانِّ |
أَنْتُمْ | بُهِلْتُم | تُبْهَلُونَ | تُبْهَلُوا | تُبْهَلُوا | تُبْهَلُنَّ |
أَنْتُنَّ | بُهِلْتُنَّ | تُبْهَلْنَ | تُبْهَلْنَ | تُبْهَلْنَ | تُبْهَلْنَانِّ |
أَنَا | بُهِلْتُ | أُبْهَلُ | أُبْهَلَ | أُبْهَلْ | أُبْهَلَنَّ |
نَحْنُ | بُهِلْنَا | نُبْهَلُ | نُبْهَلَ | نُبْهَلْ | نُبْهَلَنَّ |